Powołano pełnomocnika do spraw programu ''Batory''

Zarządzeniem Ministra Gospodarki Morskiej I Żeglugi Śródlądowej z 6 listopada 2019 r. ustanowiono stanowisko Pełnomocnika Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej do spraw realizacji Programu "Batory". Właśnie ogłoszono kto je zajmie. 

Minister Marek Gróbarczyk powołał Pełnomocnika ds. realizacji Programu "Batory". Został nim Ryszard Kwidziński, ekspert branży stoczniowej, doświadczony inżynier-okrętowiec, m.in. wiceprezes ds. technicznych Stoczni Szczecińskiej w jej najlepszych czasach między 1990 i 2000 r.

Według informacji zamieszczonej przez ministerstwo na profilu w mediach społecznościowych, będzie on odpowiadał za intensyfikację prac, dalszy harmonogram i terminową realizację budowy promów.

W zakresie wykonywanych zadań Pełnomocnik podlega bezpośrednio Ministrowi Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej. Według zarządzenia powołującego funkcję - do zadań Pełnomocnika należy reprezentowanie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w działaniach dotyczących przedsięwzięć mających na celu realizację Programu "Batory", w szczególności w zakresie monitorowania harmonogramu i identyfikowania ryzyka.

Komórki organizacyjne Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz jednostki podległe lub nadzorowane przez Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej wspierają Pełnomocnika w realizacji powierzonych mu zadań, zgodnie z ich kompetencjami i zakresem zadań, w szczególności przez udostępnianie niezbędnych informacji oraz przygotowywanie opinii. W zakresie niezbędnym do realizacji swoich zadań, Pełnomocnik może występować do odpowiednich organów administracji i innych podmiotów.

Ryszard Kwidziński urodził się w 1947 r. w Kartuzach. Absolwent Conradinum (1965 r.), studia ukończył w Instytucie Okrętowym Politechniki Gdańskiej w lutym 1974 r. - tytuł: mgr inż. mechanik, specjalność: okręty i statki morskie.

W marcu 1974 r. podjął pracę w Stoczni Szczecińskiej im. A Warskiego pracując kolejno na stanowiskach: technolog, budowniczy, kierownik zmiany, kierownik budowy, kierownik wydziału, kierownik oddziału pochylni. Bezpośrednio kierował budową kadłubów statków serii B 447, A 305, B 432, B 517, B 76, G 1, B 181, B 476, B 46, B 430, B 852, B 92 - razem ponad 30 jednostek. Wdrożył na nich szereg technologii. Dotyczyło to m.in. chemikaliowców, kontenerowców, statków szpitali, elektrowni, warsztatowców, technologii bez-zapasowego montażu konstrukcji okrętowych, spawania na podkładkach ceramicznych, spawania automatycznego w pionie, ciecia plazmą.

W stanie wojennym zwolniony z zajmowanego stanowiska w oparciu o dekret z 12 grudnia 1981 r. oraz ustawę o powszechnym obowiązku obrony PRL-u.

W październiku 1982 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki w Instytucie Okrętowym Politechniki Szczecińskiej, przekształconym później w Wydział Techniki Morskiej, na stanowisku starszego wykładowcy. Prowadził wykłady m.in. z technologii okrętów, organizacji i zarządzania, marketingu w gospodarce morskiej, na kierunkach: mechanika, oceanotechnika, transport.

W latach 1983- 94 był członkiem wydziałowej komisji programowej zaś Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego powołał go do Komisji Normalizacyjnej Przemysłu Okrętowego, w której, w latach 1984-1991 reprezentował Politechnikę Szczecińską.

Prowadził również, jako kierownik tematów, szereg prac naukowo-badawczych w ramach Centralnych Programów Badawczo-Rozwojowych i polsko-niemieckich międzyrządowych programów badawczych oraz zlecenia badawcze na zamówienia polskich stoczni i ośrodków branżowych. Wykonał szereg ekspertyz i recenzji na zlecenia ówczesnego Komitetu Badań Naukowych.

Za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną otrzymał wiele nagród Rektora Politechniki Szczecińskiej, zaś w roku 2001 Senat Politechniki Szczecińskiej przyznał mu Medal za zasługi dla Politechniki Szczecińskiej i wpisał do Księgi Zasłużonych Uczelni.

W 1991 r., za zgodą Rektora Politechniki, rozpoczął ponownie, równolegle do prowadzonych wykładów, pracę w Stoczni Szczecińskiej na stanowisku dyrektora technicznego. Pracę tę wykonywał do 2000 r. Był współautorem planu ratowania Stoczni, który obejmował wszystkie obszary jej działalności, implementując z zachodniej gospodarki rynkowej wiele narzędzi organizacyjnych i finansowych, wówczas w Polsce nieznanych.

Po przekształceniu Stoczni z przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną (Stocznia Szczecińska SA, po zmianie nazwy Porta Holding SA) pełnił również funkcje członka i wiceprezesa Zarządu odpowiadając m.in. za rozwój, inwestycje i nadzór nad stanem technicznym majątku Grupy Kapitałowej. Pracę w Stoczni zakończył w sierpniu 2002 r. zmuszony do tego działaniami ówczesnych władz państwowych (rząd SLD), które dokonały nacjonalizacji majątku Stoczni Szczecińskiej Porta Holding SA.

W latach 1993-2001 reprezentował Stocznię Szczecińską w organizacji pracodawców Forum Okrętowe, zaś od 1994 r. do 2001 r., jako stały przedstawiciel Forum, był członkiem polskich delegacji rządowych do OECD. Brał udział w rządowych pracach dostosowawczych związanych z wejściem Polski do tej organizacji. W trakcie negocjacji, w których brał czynny udział, uzyskano m.in. 8 letni okres dostosowawczy oraz dopuszczalną pomoc państwa dla polskich stoczni w wysokości 600 mln USD. Efektem tej pracy był również dokument przygotowany na potrzeby wejścia Polski do OECD, a przyjęty przez Radę Ministrów w październiku 1995 r. w sprawie polityki państwa dla wzrostu konkurencyjności polskiego przemysłu okrętowego.

Od grudnia 2002 r. do listopada 2006 r. pracował jako członek zarządu Centomor SA w Gdańsku. We wrześniu 2005 r. rozwiązał umowę o pracę z Politechniką Szczecińską i podjął pracę w Akademii Morskiej w Szczecinie na stanowisku starszego wykładowcy, prowadząc zajęcia z organizacji systemów produkcyjnych. Pracę tę zakończył w październiku 2008 r.

Od 1993 r. do 2009 r. był również wiceprezesem spółki Grupa Przemysłowa SA, w której obecnie pełni obowiązki przewodniczącego Rady Nadzorczej. W tym czasie zasiadał w wielu radach nadzorczych spółek prawa handlowego w tym z udziałem kapitału zagranicznego. W latach 1984-86 był ławnikiem Izby Morskiej przy Sądzie Wojewódzkim w Szczecinie, a w okresie 1987-90 członkiem Rady Programowej SIMPTUR-u.

W okresie 1993-97 był członkiem Komitetu Technnicznego det Norske Veritas Classification AS zaś w latach 1997-2000 zastępcą przewodniczącego Polskiego Komitetu Lloyd’s Register. W kadencji 2000-2003 był członkiem Rady Naukowo-Technicznej Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku.

W roku 2000 Instytut Morski w Gdańsku uhonorował go Złotym Medalem Instytutu zaś Rada Naukowa Instytutu powołała na członka Kapituły Medalu Eugeniusza Kwiatkowskiego na kadencję 2000-2004.

Jest również autorem i współautorem kilku patentów i kilkunastu wniosków racjonalizatorskich oraz laureatem ogólnopolskiego konkursu "Mistrz Organizacji" przeprowadzonego przez Przegląd Techniczny.

Od 1971 r. żonaty, ma córkę. Zainteresowania: literatura, brydż, sport i turystyka.

PBS, rel