Port Gdańsk podczas XXX Forum Ekonomicznego w Karpaczu

W 2020 roku wyróżniliśmy się także eksportem polskiego zboża. Przez nasze nabrzeża przeszło 1,34 mln ton ziarna, przy czym w latach wcześniejszych było to średnio około 600 tys. ton rocznie. Chcemy, aby Port Gdańsk był oknem na świat dla polskich przedsiębiorców, dla towarów 590. Dlatego też naszym zadaniem jest stwarzać możliwości. Staramy się poznać naszych kontrahentów i ich potrzeby, aby wspólnie realizować nasze cele - tłumaczył podczas debaty prezes Greinke.

Wierzymy, że jeżeli gestorzy ładunków będą mieli pewność, że mamy nowoczesną infrastrukturę, która umożliwi im przeładowywanie towarów, to Gdańsk stanie się portem pierwszego wyboru. I portem dla eksportu towarów 590. Mówiąc obrazowo, jesteśmy jak bijące serce, które potrzebuje układu krwionośnego, całej sieci drogowo-kolejowej. Dlatego też modernizujmy infrastrukturę portową, aby inwestowanie w naszym porcie opłacało się, by wysyłanie towarów w świat było jak najbardziej uzasadnione ekonomicznie - mówił prezes Greinke.

Rozmawiamy też z branżą mleczarską, ponieważ widzimy, że produkty spożywcze cieszą się bardzo dużym powodzeniem na świecie. Widzimy potrzebę magazynów, które są w stanie obsługiwać właśnie tego typu ładunki. I wreszcie rozwijamy połączenia żeglugowe. Obecnie mamy bezpośrednie połączenia do 21 państw świata, a w Europie w ramach żeglugi krótkiego zasięgu do wielu miejsc w Skandynawii, Wielkiej Brytanii i portów niemieckich, belgijskich czy holenderskich. Z Portu Gdańsk realizowane są połączenia oceaniczne zarówno na Daleki Wschód jak i do Ameryki Środkowej (Kostaryka, Honduras, Meksyk). I tutaj widzimy też ogromne pole do współpracy z gigantami polskiego eksportu. Firmami, z którymi wspólnie możemy osiągnąć efekt synergii - dodał prezes zarządu ZMPG.

Przepłynięcie z Gdańska do Odessy dookoła Europy zajmuje 15 dni. W tym czasie statek musi przepłynąć dystans 8,5 tys. km i pokonać kilka cieśnin, w tym trudną do pokonania cieśninę Bosfor. Tymczasem oba porty dzieli tylko 1,7 tys. km drogą kolejową. Stąd szukamy korytarza lądowego między Bałtykiem i Morzem Czarnym. Jesteśmy gotowi wykorzystać jego potencjał - przekonywał.

Przejście przez cieśninę Bosfor trwa ok. 6 godzin, a samo wejście w cieśninę wymaga czekania nawet kilkunastu godzin. Do tego dochodzi wysokie ryzyko kolizji. Tymczasem już teraz funkcjonuje połączenie kolejowe między portami w Kłajpedzie i Odessie. Jako Polska mamy nad nim przewagę: jedną granicę. Od Sławkowa na Śląsku do granicy z Ukrainą biegnie tzw. szeroki tor (Linia Hutnicza Szerokotorowa) o długości 400 km. Kursują tam już pociągi armatorskie z terminala kontenerowego DCT Gdańsk. Logicznym jest zbudowanie połączenia kolejowego właśnie do i wykorzystanie szerokiego toru do Odessy. W tym zakresie nie jest potrzebne wsparcie instytucji unijnych, którego wymaga Via Carpatia. Mam nadzieję, że brakujący element w postaci kolei ukraińskich uda się dopiąć jeszcze w tym roku. Ostatnim brakującym elementem do złożenia całego korytarza transportowego łączącego Gdańsk z ukraińskimi portami Morza Czarnego są koleje ukraińskie. Mam nadzieję, że uda nam się nawiązać realną współpracę - stwierdził wiceprezez Portu Gdańsk.