Zainstalowano pierwszy fundament kratownicowy na morskiej farmie wiatrowej Moray East u wybrzeży Szkocji. Morska farma wiatrowa Moray East należy do EDPR, ENGIE, DGE i CTG. Projekt o docelowej łącznej mocy 950 MW ma być oddany do eksploatacji w 2022 r.
Wykonawca instalacji DEME Offshore, 6 lipca, i w ślad za nim - spółka Moray Offshore Windfarm (East) Ltd, inwestor i budująca i mająca eksploatować morską farmę wiatrową Moray East, ogłosili zakończenie z powodzeniem instalacji pierwszego fundamentu kratownicowego turbiny wiatrowej w ujściu zatoki Moray Firth.
Fundamenty kratownicowe, (których docelowo będzie 103), zwane także kratownicowo-płaszczowymi (z ang. jacket) to stalowe konstriukcje, na których zostanie zainstalowana setka turbin wiatrowych i trzy morskie stacje elektroenergetyczne.
O udział w budowie fundamentów kratownicowych dla Moray East, mający być dla niej ratunkiem wobec trudnej sytuacji rynkowej i finansowej, ubiegała się, bezskutecznie, szczecińska fabryka ST³ Offshore, zbudowana specjalnie dla takiej produkcji.
Czytaj także:
Część konstrukcji na Moray East powstanie w Polsce, ale nie w ST³ Offshore
Smulders zdobył zlecenie na MFW Moray East, będzie praca dla ST³ Offshore?
Cały kontrakt na fundamenty turbin wiatrowych dla projektu Moray East, obejmujący szczegółowy projekt, budowę i dostawę oraz instalację 100 fundamentów typu płaszczowo-kratownicowego, każdy o wysokości 85 m i masie ponad 1000 ton, zdobyła - jako główny kontraktujący - DEME Offshore (całe zlecenie dla DEME obejmuje 100 funadementów turbin wiatrowych, trzy fundamenty podstacji i budowę i instalację trzech pokładów (topsides) platform podstacji).
Budowę części z fundamentów DEME zleciła firmie Lamprell ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Budowa pozostałych 55 przypadła, po wygranym przez nią konkursie ofert, firmie Smulders, z którą już wcześniej prowadziła rozmowy szczecińska spółka ST³ Offshore. Spodziewała się ona, w przypadku wygranej Smulders, realizacji - w podwykonawstwie - części zlecenia tej belgijskiej firmy (z dużym oddziałem także w Wielkiej Brytanii). Ostatecznie ten sub-kontrakt związany z budową morskiej farmy wiatrowej Moray East, jako podwykonawca Smulders, zdobyła Eiffage z Belgii, spółka zależna francuskiej Eiffage Métal.
Prace lądowe wspierające instalację prowadzone są z obiektu Global Energy, znajdującego się w porcie w wiosce Nigg w regionie Easter Ross.
Natomiast instalację fundamentów DEME Offshore planowało przeprowadzić z wykorzystaniem wyłącznie własnych specjalistycznych statków. Niestety z powodu niefortunnych okoliczniości, opisywanych już na łamach Portalu Morskiego, okazało się to niemożliwe.
Statek instalacyjny DEME Orion, dla którego instalacja fundamentów na Moray East miała być pierwszą pracą, a ściślej mówiąc - jego wielki żuraw - uległ wypadkowi przy testach po instalacji, realizowanej na zamówienie stoczni, w zakładzie Liebherr w porcie Rostock.
Czytaj także:
Nadchodzi nowa generacja instalacyjnych statków offshore wind
Znowu poważny wypadek przy nabrzeżu Liebherra - pech nie opuszcza fabryki dźwigów w Rostocku
Określono wstępnie przyczynę poważnego wypadku wielkiego żurawia okrętowego w Rostocku
Wobec powyższego DEME musiała wyczerterować statek na zastępstwo Oriona. Jest nim samopodnośny statek instalacyjny Seajacks Scylla.
Co ciekawe - Grupa DEME, w oficjalnym komunikacie z 6 lipca, używa niepełnej nazwy statku - Scylla, niewykluczone, że dlatego, by nie eksponować (zawartej w imieniu statku) nazwy rynkowego konkurenta, od którego była zmuszona wyczarterować statek instalacyjny.
Warto jednak podkreślić, że mimo trwających utrudnień wynikających z pandemii koronawirusa i mimo wypadku z żurawiem statku Orion, pierwsza instalacja fundamentu miała miejsce - jak to określono w oficjalnym komunikacie DEME - "w dobrym czasie". Niektóre media specjalistyczne twierdziły, że instalacja pierwszego fundamentu odbyła się "zgodnie z harmonogramem".
Przed rozpoczęciem instalacji fundamentów DEME Offshore odebrała 309 zamówiomych wcześniej w dwóch zakładach produkcyjnych pale mocujące / utwierdzające ("pale szpilkowe" - pin piles) i osadziła je precyzyjnie w dnie, w dość szybkim tempie, dzięki użyciu dedykowanego szablonu do palowania (piling template).
Palowanie zrealizował statek DEME Offshore Apollo. W każdej ze 103 lokalizacji fundamentów zainstalowano po trzy pale o długości od 30 do 50 m i masie jednostkowej 95 do 73 ton.
103 fundamenty zamówiono u wspomnianych wcześniej dwóch kontraktujących / wykonawców, którzy budują je łącznie w pracujących równolegle czterech lokacjach (zakładach produkcyjnych).
Partię pierwszych ośmiu z 48, ponad 1000-tonowych, ok. 80-metrowej wysokości, fundamentów kratownicowych z zakładu produkcji konstrukcji stalowych offshore Lamprell w ZEA dostarczył do Port of Nigg w Szkocji ciężarowiec wpływny i pokładowy Osprey norweskiego armatora OHT (Offshore Heavy Transport) w maju tego roku.
Morska farma wiatrowa, położona 22 km od wybrzeża zatoki Moray Firth w Szkocji, będzie mieć łączną moc zainstalowaną równą 950 MW, na którą składa się 100 turbin wiatrowych o mocy 9,5 MW każda. Ta farma wiatrowa będzie w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na energię elektryczną nawet 950 000 gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii.
Energia elektryczna wygenerowana przez MFW Moray East pozwoli uniknąć emisji nawet 1,4 mln ton ekwiwalentu CO₂ rocznie (zakładając zastąpienie produkcji energii elektrycznej ze spalania gazu ziemnego energią wiatrową).
Koszt energii elektrycznej wyniesie 57,50 GBP/MWh, co oznacza, że będzie ona o 2/3 tańsza niż energia generowana przez morskie farmy wiatrowe działające obecnie w Wielkiej Brytanii (która kosztuje z reguły ponad 140 GBP/MWh).
Morska farma wiatrowa będzie się składać ze stu turbin i trzech morskich stacji elektroenergetycznych. Jest budowana na wodach głębszych niż większość istniejących już farm wiatrowych w Wielkiej Brytanii, co wymaga zastosowania trójnożnych fundamentów kratownicowych dla każdej platformy wspierającej turbiny i stacje elektroenergetyczne. Do każdej platformy dźwigającej turbiny i stacje elektroenergetyczne potrzebne są trzy konstrukcje wsporcze i utwierdzające w podłożu (pin-pile), co daje łącznie 309 takich struktur na cały projekt.
Projekt Moray East jest realizowany przez Moray Offshore Windfarm East Ltd (MOWEL), która stanowi spółkę joint-venture należącą do Diamond Green Limited (33,4%), EDPR (33,3 %), ENGIE (23,3%) i CTG (10%).
EDP Renewables (EDPR) jest jednym ze światowych liderów w sektorze energii odnawialnych i czwartym największym producentem energii wiatrowej na świecie. Energias de Portugal, S.A. (EDP), główny udziałowiec w EDPR, jest globalnym graczem w branży energetycznej oraz liderem w tworzeniu wartości, innowacji i w zrównoważonym rozwoju. EDP figuruje na Dow Jones Sustainability Index nieprzerwanie od 13 lat.
Engie działa w sektorach niskoemisyjnej produkcji energii i usług. Obroty, zatrudniającego w wielu krajach łącznie ok. 170 000 pracowników, wyniosły w 2019 r. 60,1 mld euro.
DGE jest spółką zależną w pełni należącą do Mitsubishi Corporation, która rozwija, buduje i eksploatuje aktywa generujące 5 GW (brutto) energii elektrycznej w Europie i na Bliskim Wschodzie. Mitsubishi Corporation to globalny koncern, który rozwija i prowadzi działalność w niemal wszystkich obszarach gospodarczych, w tym w przemyśle, finansach, energetyce, metalurgii, produkcji maszyn, w branży chemicznej, spożywczej oraz ochronie środowiska.
Umowy na finansowanie projektu zostały podpisane 28 listopada 2018 r. z konsorcjum komercyjnych banków oraz z EKF - Duńską Agencją Kredytów Eksportowych (EKF) i Japońskim Bankiem Współpracy Międzynarodowej (JBIC). Finansowanie obejmuje zarówno project finance, który zawiera pożyczkę uprzywilejowaną w wyskokości 2,1 mld GBP oraz pozostałe instrumenty dłużne w wysokości 0,5 mld GBP, jak również finansowanie pomostowe na pokrycie części potrzeb kapitałowych. Zamknięcie tej transakcji nastąpiło 6 grudnia 2018 r.
We wrześniu 2017 r. MOWEL uzyskał piętnastoletni Kontrakt CFD (tzw. kontrakt na różnicę) od Departamentu Biznesu, Energetyki i Strategii Przemysłowej Wielkiej Brytanii („BEIS”) na dostarczenie energii z morskiej farmy wiatrowej o mocy 950 MW w stawce 57,5 GBP/MWh (taryfa z 2012 r.). Farma wiatrowa ma zostać oddana do użytku do 2022 r.
PBS, rel
PortalMorski.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.