Przepisy UE zwiększą wartość metanolu w transporcie morskim

Z opublikowanych właśnie badań, wykonanych dla Instytutu Metanolu wynika, że przepisy UE będą stopniowo zachęcać do stosowania paliw odnawialnych, zwiększając opłacalność bio- i e-metanolu.

W nowej Białej Księdze (dokumencie Komisji Europejskiej, zawierającym wnioski z działań UE w poszczególnych obszarach) przygotowanej dla Instytutu Metanolu (Methanol Institute) przez dr Jeroena Dierickxa, eksperta ds. energii i paliw w iDefossilise stwierdzono, że unijna inicjatywa FuelEU wraz z system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) stworzą równe szanse dla bio- i e-metanolu, czyniąc je ekonomicznie konkurencyjnymi w porównaniu z kopalnymi paliwami morskimi.

W ramach unijnego pakietu Fit for 55, operatorzy statków są obligowani do przejścia na zrównoważone paliwa poprzez system kar, nakładanych w przypadku dalszego korzystania z paliw kopalnych. Producentom paliw przepisy oferują stabilne, długoterminowe ramy od 2024 do 2050 roku, torując drogę do bezpiecznych możliwości inwestycyjnych w sektorze morskim.

Wśród głównych wniosków, zawartych w Białej Księdze znalazły się m.in.:

Kary i koszty regulacyjne: Rozporządzenie FuelEU Maritime określa cele w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych z sektora morskiego i nakłada coraz surowsze kary na paliwa kopalne, takie jak olej napędowy o bardzo niskiej zawartości siarki (VLSFO). Koszty nieprzestrzegania przepisów przez właścicieli statków wzrosną z 39 euro za tonę w 2025 r. do 1997 euro za tonę do 2050 r.

Wdrożenie EU ETS: Koszty regulacyjne w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla, który obejmuje również sektor morski, są stopniowo zwiększane z 40 proc. w 2024 r. do 100 proc. w 2026 r. Przy przewidywanej cenie rynkowej uprawnień do emisji CO2 w wysokości 100 euro, dodatkowy koszt dla niskosiarkowych paliw kopalnych VLSFO szacuje się na 321 euro za tonę.

Opcje zgodności: Aby uniknąć tych kar, właściciele statków mogą wykorzystywać bio- lub e-metanol lub mieszanki metanolu kopalnego i zrównoważonego jako realne opcje zgodności oraz zachęcać do rozwoju zrównoważonego łańcucha dostaw metanolu.

Szacunki cenowe: Analiza przewiduje, że średnia maksymalna cena bio-metanolu wyniesie 1193 euro za tonę w latach 2025-2050. W przypadku e-metanolu, ceny szacowane są na 2238 euro za tonę w latach 2025-2033, spadając do 1325 euro za tonę w latach 2034-2050, kiedy to w 2034 r. wygaśnie współczynnik premii za stosowanie paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego (RFNBO). Uwzględniając koszty EU ETS, ceny te wzrosną o 150 euro za tonę dla obu paliw.

Mieszanki paliwowe: Co pięć lat cele FuelEU Maritime w zakresie emisji gazów cieplarnianych wzrastają, od 2 proc. w 2025 r. do 80 proc. do 2050 roku. Można je osiągnąć poprzez mieszanie bio- lub e-metanolu z konwencjonalnym metanolem na bazie gazu ziemnego, zwiększając udział bio-metanolu z 14 proc. i e-metanolu z 7 proc. w 2025 r. do 28 proc. bio-metanolu i 25 proc. e-metanolu w 2035 r. oraz 100 proc. bio-metanolu i 91 proc. e-metanolu do roku 2050.

Opłacalność ekonomiczna: Zarówno bio-, jak i e-metanol wykazują znaczny potencjał ekonomiczny w świetle nowych przepisów. Oczekuje się, że rozporządzenie FuelEU Maritime wraz z systemem EU ETS będą skutecznie promować przyjęcie tych zrównoważonych paliw w żegludze morskiej.

Badanie to stanowi ważny kamień milowy dla sektora morskiego, zapewniając firmom jasną ścieżkę dostosowania się do ram regulacyjnych przy jednoczesnym przejściu na zrównoważone opcje paliwowe. Ponadto, zawiera harmonogram inwestycji dla producentów w celu dostosowania produkcji konwencjonalnego i odnawialnego metanolu do przewidywanego popytu.

Pełna wersja badania dostępna jest tu:

Economic value of methanol for shipping_PAPER_FINAL.pdf

---

Od redakcji:

Europejski System Handlu Uprawnieniami do Emisji (EU ETS)

Od 1 stycznia 2024 r. system EU ETS został rozszerzony, obejmując emisje CO2 ze wszystkich dużych statków (o tonażu pojemnościowym brutto 5 tys. ton i większej) zawijających do portów UE, niezależnie od bandery, pod jaką pływają. Dane dotyczące emisji muszą być rejestrowane, weryfikowane i zgłaszane dla każdego statku. Do 30 września 2025 r. przedsiębiorstwa żeglugowe będą musiały umorzyć swoje pierwsze uprawnienia do emisji, zgłoszone w 2024 r.

Udział emisji, które muszą zostać objęte uprawnieniami, wyniesie:

• w 2025 r. 40 proc. emisji zgłoszonych za 2024 r.,
• w 2026 r. 70 proc. emisji zgłoszonych za 2025 r.,
• od roku 2027 – 100 proc. zgłoszonych emisji.

FuelEU Maritime

Od 1 stycznia 2025 roku zacznie obowiązywać FuelEU Maritime - rozporządzenie UE, będące integralną częścią pakietu „Fit for 55”, mającego na celu zmniejszenie do 2030 r. unijnych emisji gazów cieplarnianych netto o co najmniej 55 proc. w porównaniu z poziomem z 1990 r., a do 2050 r. zapewnienie UE neutralności klimatycznej.

Dokument zawiera środki, służące stopniowemu zmniejszaniu intensywności tych emisji z paliw stosowanych przez żeglugę (statki o tonażu pojemnościowym brutto od 5 tys. ton) – o 2 proc. do 2025 r. i aż o 80 proc. do 2050 roku (w ujęciu Well-To-Wake, czyli od wydobycia/produkcji paliwa/nośnika energii przez transport, składowanie, aż do zużycia przez statek).

Limity emisji energii mają wynieść w gramach CO2/MJ (megadżul) odpowiednio:

• 89,34 (2 proc. redukcji) w 2025 r.,
• 85,69 (6 proc.) w 2030 r.,
• 77,94 (14,5 proc.) w 2035 r.,
• 62,90 (31 proc.) w 2040 r.,
• 34,64 (62 proc.) w 2045 r. oraz
• 18,23 (80 proc.) do 2050 r.

Wartości te odnoszą się do całkowitej energii, zużywanej przez statek podczas rejsów i zawinięć pomiędzy portami UE lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) oraz 50 proc. energii zużywanej podczas rejsów do lub z portu UE (EOG).

Przepisy FuelEU Maritime wejdą w życie 1 stycznia 2025 r. zobowiązując przewoźników unijnych do raportowania danych statków, obejmujących zużycie paliwa, emisje CO2 i przebytą odległość. Dochody uzyskane z wdrożenia rozporządzenia („kary w ramach FuelEU”) mają być przeznaczane na projekty wspierające dekarbonizację sektora morskiego przy wzmocnionym mechanizmie przejrzystości.

Instytut Metanolu jest stowarzyszeniem o zasięgu globalnym, zrzeszającym wiodących światowych producentów i dystrybutorów metanolu, a także przewoźników, armatorów i firmy technologiczne. Licząc ponad 100 reprezentantów, mając biura w Waszyngtonie, Brukseli, Delhi, Singapurze i Pekinie, promuje metanol jako kluczowy budulec chemiczny oraz alternatywne paliwo dla transportu i wytwarzania energii.

GL