Awantura pijanych rybaków na kutrze w Łebie

Zobacz : [link usunięty]

12-M ROK-2000.Z LICENCJĄ POŁOWOWĄ-TEL-
ROK-2000.Z LICENCJĄ POŁOWOWĄ-TEL-601494380

Sprzedam tanio ołowiankę 800 kg,silnik delfin sw 680 po remoncie,plus drugi na chodzie gratis,linki z korkami do netów,lampki do bojek,kotwice cztery pazury około 30 szt,klarownica do siatek,wyciągarkę 3bidony netop,uzbrojone bojki,nety dorszowe 90szt,maszynka do wyciągania sznurów(haków),maszynka do stawiania sznurów(haków),haki(sznury)50 tys.Cały sprzęt stan bardzo dobry.Kontakt tel 602504615

Nie widzę tutaj dyskusji na temat zdawania ryby poprzez lokalne centra,czyżby taki stan wszystkich zadawalał ? Jak będzie wyglądało to zdawanie ryby przez rybaków z małych przystani ? Mam wrażenie że tutaj nie chodzi o rybę tylko o dochody dla tych centrów ,ponoć centrum za odebranie ryby pobierze od rybaka 7% wartości ryby i 7% wartości od kupującego czyli razem 14 % pomnożyć to przez wszystkie kg dorsza i podzielić przez 5 centrów to niezła kasa . Ponoć ma być tak że jeżeli centrum nie sprzeda ryby dalej to nie zapłaci dla rybaka nic .Może ktoś ma więcej wiedzy na ten temat /

IV SA/Wa 1037/10 - Wyrok WSA w Warszawie---Data orzeczenia
2010-09-14 ---Sentencja---
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2010 r. sprawy ze skargi Z. D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. - oddala skargę -

--Uzasadnienie--
Decyzją z dnia [...] maja 2009 r. Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego [...] wymierzył kapitanowi statku rybackiego o polskiej przynależności [...] Z. D. karę pieniężną w wysokości 2.000 zł za naruszenie art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund poprzez zastosowanie środków technicznych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1434/98 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 88/98 (Dz. U. L 349 z 31.12.2005, str. 1 ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem".

Organ stwierdził, że w trakcie kontroli przedmiotowego statku przeprowadzonej w dniu 20 lutego 2009 r. oraz w trakcie kontroli przeprowadzonej przez Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego [...] w dniu 21 lutego 2009 r. ustalono, że Z. D. prowadził połowy przy użyciu niedozwolonych narzędzi - sieci dryfujących, tzw. pławnic, czym naruszył art. 9 ust. 1 rozporządzenia.

Organ nadmienił, iż w piśmie z dnia 24 lutego 2009 r. Z. D. przyznał się do popełnionego czynu, a podczas przesłuchania w dniu 16 kwietnia 2009 r. stwierdził, iż zna przepisy o rybołówstwie. W związku z powyższym organ na podstawie art. 63 ust. 1 pkt 2 i art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. nr 62, poz. 574 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o rybołówstwie", oraz na podstawie § 3 pkt 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 kwietnia 2005 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenie przepisów o rybołówstwie (Dz. U. nr 76, poz. 671 ze zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem w sprawie wysokości kar", wymierzył mu karę pieniężną w wysokości 2.000 zł.

Od powyższej decyzji Z. D. nie wniósł odwołania, w związku z czym decyzja uprawomocniła się.

Pismem z dnia 25 września 2009 r. Z. D. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] maja 2009 r.

W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, że:

- inspektor przeprowadzający kontrolę w dniu 21 lutego 2009 r. nieprawidłowo zakwalifikował znajdujące się na statku sieci. Znajdowały się tam sieci kotwiczące (GNS), o prześwicie oczka 130-140 mm i głębokości do 30 oczek, służące do połowu troci i pstrąga, używane przez wszystkich rybaków [...]. Inspektor zaś zakwalifikował je jako sieci niedozwolone - pławnice (GND). Celem połowu w dniu 20 lutego 2009 r. było poławianie taklami, jednak wobec braku miejsca do ich wystawienia wystawiono GNS-y kotwiczące w celu połowu troci. Z powodu dużej odległości od brzegu (10,5 mili) podczas dalszego poszukiwania miejsca połowu okazało się, że głębokość wynosiła 80 m. Z tego powodu zabrakło lin i kotwic, wobec czego 4 worki GNS-ów były niezakotwiczone. Taki sposób używania narzędzi połowowych spowodował zakwalifikowanie ich jako typowych pławnic,

- nie wniósł odwołania od decyzji z dnia [...] maja 2009 r., ponieważ nie sądził, aby tak drobne wykroczenie jak używanie 4 worków niezakotwiczonych GNS, uznane zostało za poważne naruszenie zasad Wspólnej Polityki Rybackiej skutkujące, m. in. pozbawieniem go możliwości uzyskania pomocy finansowej z tytułu tymczasowego zaprzestania działalności połowowej, co znalazło wyraz w decyzji Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. o odmowie przyznania pomocy finansowej z tytułu tymczasowego zaprzestania działalności połowowej. Zdaniem wnioskodawcy niepoinformowanie go przez organ o skutkach niewniesienia odwołania stanowi naruszenie przepisu art. 9 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej "k. p. a.".

Decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] maja 2009 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że przeprowadzone w sprawie postępowanie wyjaśniające wykazało, że Z. D. używał niezakotwiczonych sieci skrzelowych, a więc dryfujących, czym naruszył przepis art. 9 ust. 1 rozporządzenia, który od dnia 1 stycznia 2008 r. zabrania przechowywania na pokładzie pławnic oraz używania ich do połowów.

Od powyższej decyzji Z. D. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzją z dnia [...] marca 2010 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] stycznia 2010 r.

Organ podniósł, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w dniu 20 lutego 2009 r. Straż Graniczna dokonała kontroli statku kierowanego przez Z. D. W piśmie Straży Granicznej z dnia 24 lutego 2009 r., skierowanym do Okręgowego Inspektoratu Rybołówstwa Morskiego [...] stwierdzono zaś, że podczas korespondencji radiowej szyper łodzi wprowadził inspektora okręgowego inspektoratu i funkcjonariuszy Straży Granicznej w błąd twierdząc, iż poławia wyłącznie taklami, natomiast podczas kontroli wykazano połów także zabronionymi pławnicami. Stwierdzono również brak wpisu w dzienniku połowowym i brak informacji o wydanych siatkach połowowych.

Minister wskazał, że w protokole kontroli statku rozpoczętej przez Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego [...] o godz. 22.40 w dniu 20 lutego 2009 r. i zakończonej o godz. 01.35 w dniu 21 lutego 2009 r. jako narzędzie połowu wskazano sieci GND - pławnice dryfujące 8 szt. o prześwicie oczka 147-150 mm. Podczas kontroli stwierdzono w dzienniku połowowym brak wpisu o wydanych narzędziach połowowych - pławnicach łososiowatych; odnotowano również, że kapitan podczas rozmowy przez radio nie poinformował o wydanych siatkach utrzymując, iż prowadzi połowy taklami. Tymczasem na pozycji podanej przez kapitana podczas inspekcji stwierdzono zestaw sieci oznakowanych o prześwicie oczka 147-150 mm, a były to pławnice łososiowe niezakotwiczone. W związku z naruszeniem przepisów zakazujących posiadania na pokładzie i używania sprzętu połowowego - pławnic dryfujących GND, nakazano kapitanowi niezwłoczne usunięcie sieci. Ponadto poinformowano Z. D. o możliwości wniesienia uwag lub zastrzeżeń do protokołu w terminie 7 dni od jego podpisania.

Organ podniósł, iż w dniu 21 lutego 2009 r. Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego [...] przeprowadził następną kontrolę od godz. 14.41 do godz. 15.00. W protokole odnotowano, że kapitan posiada na pokładzie niedozwolone sieci - pławnice (14 worków). Podczas kontroli przemierzono oczka i wykonano zdjęcia. Narzędzia wpisane w dzienniku połowowym nie były używane. W użyciu były tylko wontony pławnicowe.

Wskazano, że w piśmie z dnia 24 lutego 2009 r. Z. D. przyznał, że o godz. 19.00 w dniu 20 lutego 2009 r. zostały wystawione wontony kotwiczące na trocie. W trakcie wystawiania wontonów okazało się, że zabrakło kotwic oraz lin i z uwagi na głębokość kilka było puszczonych luźno.

W myśl § 3 pkt 23 rozporządzenia w sprawie wysokości kar, za używanie do prowadzenia połowów lub posiadanie na statku rybackim niedozwolonych narzędzi połowowych lub niedozwolonego osprzętu rybackiego, mającego wpływ na selektywność narzędzi połowowych przez kapitana statku rybackiego o długości całkowitej równej albo większej niż 10 m wymierza się karę w wysokości od 2.000 zł do 44.000 zł.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia od dnia 1 stycznia 2008 r. zabrania się przechowywania na pokładzie pławnic oraz używania ich do połowów. Według definicji zawartej w art. 1 lit. o rozporządzenia pławnica to sieć skrzelowa utrzymywana na powierzchni morza lub na pewnej głębokości za pomocą urządzeń pływających, dryfująca z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona. Sieć może być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować i/lub ograniczać jej dryfowanie.

Powyższa definicja pławnicy zdaniem organu nie uzależnia zakwalifikowania sieci jako pławnicy od wielkości oczek, lecz definiuje ją przez określony sposób użycia. W niniejszym postępowaniu nie jest więc najistotniejszy, jak dowodzi strona, prześwit oczek sieci ani z jakiego materiału narzędzie połowu było wykonane ani jakiego było koloru, tylko jaką zastosowano technikę połowu. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (protokołów kontroli oraz z wyjaśnień strony) wynika w ocenie organu, iż używane przez przedmiotowy statek sieci skrzelowe nie były zakotwiczone, a więc były dryfujące.

Zdaniem organu nie naruszono art. 10 § 1 k. p. a., gdyż Z. D. brał czynny udział w postępowaniu: zapoznał się z protokołami kontroli, został zawiadomiony o wszczęciu postępowania i jego przedmiocie, składał wyjaśnienia oraz w dniu 11 maja 2009 r. zapoznał się z zebranym materiałem dowodowym przed podjęciem decyzji. Został wówczas poinformowany o prawie wniesienia odwołania od decyzji.

Podobnie, w ocenie organu, niezasadny jest zarzut naruszenia art. 7, art. 77 i art. 107 k. p. a., ponieważ dokonano wnikliwej analizy protokołów kontroli, wyjaśnień wnioskodawcy, argumentów podnoszonych we wniosku o stwierdzenie nieważności oraz we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i ustalono stan faktyczny pozwalający na właściwe zastosowanie go do przepisów prawa materialnego.

W związku z powyższym organ stwierdził, że decyzja z dnia [...] maja 2009 r. nie narusza rażąco prawa, stąd odmówił stwierdzenia jej nieważności. Zaznaczył, iż w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji nie ma możliwości poszerzenia materiału dowodowego sprawy, w tym poczynienia dodatkowych ustaleń faktycznych.

Skargę na decyzję z dnia [...] marca 2010 r. wniósł Z. D. zarzucając:

1) mające wpływ na wynik sprawy naruszenie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 2 lit. o rozporządzenia poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pławnica jako rodzaj sieci jest zdefiniowana wyłącznie przez określony sposób użycia, a w konsekwencji uznanie, że użycie każdej sieci skrzelowej niezależnie od jej właściwości technicznych bez zakotwiczenia stanowi działanie zakazane, gdyż:

a) zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. o rozporządzenia pławnica to sieć skrzelowa utrzymywana na powierzchni morza lub na pewnej głębokości za pomocą urządzeń pływających, dryfująca z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona. Sieć może być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować i/lub ograniczać jej dryfowanie. Jednocześnie art. 9 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. zabronione jest przechowywanie na pokładzie pławnic oraz używanie ich do połowów. O tym więc, czy dana sieć jest niedozwoloną pławicą decyduje nie to, czy dana (dowolna co do właściwości technicznych) sieć jest użyta bez zakotwiczenia, a taką wykładnię przyjął organ w zaskarżonej decyzji, lecz to czy sieć ma określone właściwości, istniejące niezależnie od tego czy jest używana, czy jest przechowywana na pokładzie statku,

b) sieci typu GNS (tzw. "wontony") skarżący posiadał w dniu kontroli, jak wynika z jego niekwestionowanych przez organy wyjaśnień. Są to sieci żyłkowe z obciążnikiem w formie linki ołowianej na obrębieniu dolnym sieci. Po zakotwiczeniu sięgają jedynie do głębokości 3,5 m, a przeznaczone są do połowu troci i wykonuje się je z prześwitem oczka ok. 130 mm. Nazwa GNS oznacza, iż są to sieci nastawne, czyli przeznaczone do zakotwiczenia za pomocą jednej bądź dwóch kotwic na dnie łowiska. Sieci tego typu ze względu na swe właściwości nie mogą być ciągnięte przez łodzie, gdyż niszczą się (skręcają i plączą w sposób uniemożliwiający ich późniejsze odplątanie),

c) sieci typu GND (pławnice) mają inną konstrukcję. Są to sieci dryfujące o przeszło dwukrotnie większej wysokości, która umożliwia ich głębokie zanurzenie (do 7,5-8 m). Wykonuje się je z prześwitem oczka co najmniej 160 mm. Sieć GND wykonana jest z materiału innego niż żyłka, który zawiera w sobie elementy ołowiane. Sieć taka jako pławnica pływa zarzucona samodzielnie bądź - co istotne - jako obciążona równo (z uwagi na zawartość ołowiu w materiale z którego została zrobiona) na całej powierzchni może być ciągnięta przez statek,

d) nieuprawnionym jest przyjęcie przez organ, że skoro sieć będąca rodzajowo siecią typu GNS nie była zakotwiczona, to taki sposób użycia kwalifikuje ją jako pławnicę. Rozporządzenie nie zakazuje określonego sposobu poławiania, ale wyłącznie posiadania i używania określonego rodzaju sieci. Jakkolwiek rozporządzenie zawiera definicję pławnicy, to jej wykładnia nie może być dokonywana w oderwaniu od wiedzy fachowej, która pozwala ściśle określić cechy techniczne sieci tego rodzaju. Wykładnia przyjęta przez organ uniemożliwia egzekwowanie zakazu posiadania na pokładzie pławnicy, co wskazuje wyraźnie na to, że jest ona wadliwa;

2) naruszenie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 7, art. 77, art. 80 oraz art. 107 k. p. a. poprzez utrzymanie w mocy decyzji z dnia [...] stycznia 2010 r. mimo, że decyzja ta wydana została z rażącym naruszeniem prawa procesowego tj. w oparciu o nieustalony, wewnętrznie sprzeczny stan faktyczny, a w szczególności w oparciu o oświadczenie skarżącego, któremu organ administracji nadał znaczenie zupełnie nie odpowiadające jego treści:

a) błędna wykładnia art. 9 ust. 1 oraz art. 2 lit. o rozporządzenia rzutowała również na sposób oceny ustaleń faktycznych i prawidłowość zebrania przez Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego [...] materiału dowodowego. Organ ten nie próbował ustalić istotnych z punktu widzenia definicji pławnicy zawartej w art. 2 lit. o rozporządzenia cech sieci, które były w posiadaniu skarżącego i których ten używał. Skupiając się wyłącznie na sposobie użycia sieci, decyzja o nałożeniu na skarżącego kary wydana została z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 7 i art. 77 § 1, a także art. 107 § 3 k. p. a.,

b) przy wydaniu decyzji z dnia [...] maja 2009 r. organowi znane były następujące dowody: protokół kontroli statku rybackiego z dnia 20 lutego 2009 r., protokół kontroli statku rybackiego z dnia 21 lutego 2009 r. oraz pismo Z. D. z dnia 24 lutego 2009 r. zawierające jego wyjaśnienia oraz ustosunkowanie się do wyników kontroli potwierdzonych przez powyższe protokoły,

c) z powyższych dokumentów wynika, że do protokołu kontroli statku z dnia 21 lutego 2009 r. Z. D. złożył wyjaśnienia, że stwierdzone na pokładzie statku sieci to wontony, a w piśmie z dnia 24 lutego 2009 r. wyjaśnił, że na pokładzie statku znajdowały się narzędzia połowowe, tj. takle oraz wontony kotwiczące, a w użyciu były tylko wontony kotwiczące. Wobec tego stwierdził: "w związku z powyższym przyznaję się do winy i proszę o łagodne potraktowanie mnie w wymierzaniu sankcji z powodu wykroczenia",

d) Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego [...] oparł decyzję na przyznaniu się strony do popełnionego czynu i uznał fakt naruszenia obowiązujących przepisów za bezsporny. Natomiast z oświadczenia strony jednoznacznie wynikało, że przyznanie się do winy dotyczy używania i posiadania wontonów kotwiczących, a nie pławnic i że strona uznaje, że gdyby jej wyjaśnienia co do rodzaju narzędzi połowowych nie były podzielone przez organ, to przyznanie się do winy wpłynie na zmniejszenie wymiaru kary. Organ nie przeprowadził postępowania dowodowego zmierzającego do wyjaśnienia okoliczności podnoszonych przez stronę, a stojących w sprzeczności z oceną narzędzi połowowych dokonaną przez osoby dokonujące kontroli. Organ nie wyjaśnił, jakiego rodzaju były sieci wymienione w protokołach kontroli i pismach zawierających uwagi skarżącego do tych protokołów. Oparł się na sposobie użycia sieci pomijając argument strony, że w użyciu były nie pławnice, lecz wontony, które jedynie nie zostały zakotwiczone. Rozporządzenie nie zakazuje zaś używania wontonów (sieci GNS), a jedynie pławnic (sieci GND). Stwierdzenie rodzaju narzędzi połowowych używanych na statku rybackim ma decydujące znaczenie dla jego odpowiedzialności karnoadministracyjnej kapitana statku, bowiem przepisy wyjątkowo zabraniają stosowania niektórych tylko narzędzi połowowych. Przepisy nie przewidują zaś kary za posługiwanie się narzędziami połowowymi, jakie strona posiadała wedle własnych wyjaśnień i złożonych do protokołu kontroli zastrzeżeń,

3) naruszenie art. 6 oraz art. 8 k. p. a. w zw. z art. 2 i art. 7 Konstytucji RP w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 w art. 156 § 1 pkt 2 k. p. a. w zw. z art. 63 ust. 1 pkt 2 ustawy o rybołówstwie w zw. z art. 9 ust. 1 rozporządzenia poprzez utrzymanie w mocy decyzji z dnia [...] stycznia 2010 r. Jak wskazano wcześniej, w niniejszej sprawie nie zostało prawidłowo ustalone, czy skarżący w ogóle dopuścił się naruszenia przepisów rozporządzenia. Tym samym naruszona została zasada działania organów administracji na podstawie przepisów prawa.

Podkreślono, że z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż organ dokonujący kontroli postępowania w trybie art. 156 k. p. a. opiera swoje rozstrzygnięcie na dokonanych przez Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego [...], nie dostrzegając ich wewnętrznej sprzeczności prowadzącej do tego, iż dla skarżącego nie jest jednoznaczne, za jakie zachowanie został ukarany. Minister wskazuje, że w uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej przez Straż Graniczną ustalono, że Z. D. prowadził połowy przy użyciu sieci dryfujących tzw. pławnic [str. 2 zaskarżonej decyzji]. Następnie zaś minister stwierdza, że jak wynika z protokołu kontroli Z. D. posiadał i prowadził połowy przy użyciu niedozwolonych narzędzi połowowych - pławnic. Następnie zaś organ stwierdza, że w protokole kontroli odnotowano, te kapitan posiada na pokładzie niedozwolone sieci - pławnice (14 worków). Podczas kontroli przemierzono oczka i wykonano zdjęcia. Narzędzia wpisane w dzienniku połowowym nie były używane, w użyciu były tylko wontony pławnicowe. Wskazując na powyższe wywody zawarte w zaskarżonej decyzji skarżący podniósł, że nie można na ich podstawie stwierdzić, czy skarżący został ukarany za posiadanie na pokładzie, czy też za używanie przy prowadzeniu połowów niedozwolonych narzędzi w postaci pławnic. Nadto nie można stwierdzić, czy organ uznaje za dopuszczalne nałożenie kary pieniężnej za użycie wontonów, czy też użycie pławnic.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi. Ponadto wskazał, że ze sporządzonych opinii Z. oraz M. w przedmiocie różnic pomiędzy wontonami a pławnicami wynika, że obecnie ich konstrukcje (wymiary główne, wielkość oczek i materiał) niewiele się różnią. Różnice dotyczą jedynie stosowanej techniki połowu: wonton jest kotwiczony, a pławnica - dryfująca. Dosyć często wontony łososiowe są również eksploatowane jako pławnice, czyli narzędzia dryfujące. Nazywane są wówczas wontonami dryfującymi lub wontonami pławnicowymi, którego to określenia użył organ w zaskarżonej decyzji. Z opinii K. wynika, że sieć skrzelowa stawna użyta jako sieć dryfująca staje się pławnicą i odwrotnie - sieć dryfująca (pławnica) zakotwiczona w pewnej odległości od dna lub ustanowiona na dnie staje się siecią skrzelowa stawną. Wielkość oczka, grubość sznurka i inne szczegóły konstrukcyjne sieci skrzelowej nie mają w tym wypadku zastosowania. Sieci skrzelowe stawne są ustawione na dnie lub w pewnej odległości od dna za pomocą kotwic lub obciążników o sile zatapiającej większej od siły unoszącej pływaków. Sieci skrzelowe dryfujące - pławnice, mają linię górną ustawioną na powierzchni wody lub w pewnej odległości od niej. Dryfują swobodnie z prądem wody samodzielnie lub najczęściej ze statkiem rybackim do którego są przyłączone.

Zdaniem organu nie budzi wątpliwości, iż posiadane przez Z. D. narzędzia połowowe to pławnice, gdyż najważniejszym elementem odróżniającym sieć skrzelową stawną od sieci skrzelowej dryfującej jest stosowana przy ich użyciu technika połowów. Istotne jest wiec ustalenie, czy sieci posiadały kotwice i obciążniki powodujące, iż nie dryfują one na powierzchni wody. Podczas kontroli przeprowadzonych w niniejszej sprawie stwierdzono, że sieci posiadane przez Z. D. nie mają kotwic i obciążników, co skarżący potwierdził w piśmie z dnia 24 lutego 2009 r., w którym przyznał, że w trakcie wystawiania wontonów okazało się, że zabrakło kotwic oraz lin i z uwagi na głębokość kilka było puszczonych luźno oraz w skardze, w której stwierdził, iż w użyciu nie były pławnice, ale wontony, które nie zostały zakotwiczone. Brak kotwic i obciążników czyni sieć stawną siecią dryfującą, której używanie do połowów oraz przechowywanie na pokładzie jest zabronione. Gdyby znaczenie przy definicji pławnicy miały wielkość oczka czy materiał, takie kryterium zastosowałby prawodawca w art. 9 rozporządzenia. Tymczasem przepis ten definiuje pławnice poprzez zastosowaną technikę połowu. Zatem nie budzi wątpliwości, iż organ prawidłowo zakwalifikował używane przez skarżącego narzędzia połowowe jako pławnice.

W piśmie z dnia 7 września 2010 r. skarżący wskazał, że organ w odpowiedzi na skargę przedstawił nowe twierdzenia i powołał się na ekspertyzy, których przeprowadzenie zlecił po wydaniu zaskarżonej decyzji. Ekspertyzy te nie mają charakteru opinii biegłych i nie uwzględniają okoliczności faktycznych sprawy (nie odnoszą się do dowodów z dokumentów w postaci protokołów kontroli i zdjęć wykonanych w trakcie kontroli) ani do rozporządzenia, w szczególności do występujących w nim definicji. Prezentują wiedzę naukową co do kwalifikacji sieci jako pławnicy. Rozporządzenie samodzielnie definiuje pojęcie "pławnica", a wykładnia tej definicji legalnej nie musi być identyczna z definicją naukowo-techniczną sieci tego rodzaju. Opinia M. jest wyłączenie przedstawieniem treści publikacji z 1982 r. w niej powołanej, a ponadto jest przez organ selektywnie. Organ skupia się wyłącznie na zdaniu "różnice dotyczą jedynie stosowanej techniki połowu", które po pierwsze oznaczać może równie dobrze, że jedyne różnice konstrukcyjne wynikają ze specyfiki związanej z techniką połowu, a nie - jak chce organ - że sieci niczym od siebie się nie różnią. Zdanie to poprzedzone jest stwierdzeniem "obecnie konstrukcje obu narzędzi połowów [...] niewiele się różnią". Słowo "obecnie" oznacza stan z 1982 r. W opinii tej przedstawione zostały szkice pozwalające stwierdzić, że wonton łososiowy oraz pławnica łososiowa mają różną budowę techniczną i wykonywane są z innych materiałów, jak w postępowaniu administracyjnym twierdził skarżący. Przedstawione rysunki potwierdzają, iż pławnice są narzędziami różnymi od wontonów i nie jest możliwym zamienne ich kwalifikowanie tylko ze względu na zastosowaną w danej chwili technikę połowu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga podlega oddaleniu, ponieważ zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym jej wyeliminowanie z obiegu prawnego.

Kwestią zasadniczą dla rozstrzygnięcia jest wykładnia art. 9 ust. 1 w zw. z art. 2 lit. o rozporządzenia.

Art. 9 ust. 1 rozporządzenia określa ograniczenia co do pławnic, od dnia 1 stycznia 2008 r. zabraniając ich przechowywania na pokładzie oraz używania ich do połowów.

Z kolei, stosownie do art. 2 lit. o rozporządzenia, dodanego przez art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 809/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 894/97, (WE) nr 812/2004 oraz (WE) nr 2187/2005 w odniesieniu do pławnic (Dz. Urz. L 182 z 12/07/2007 str. 1-2), "pławnica" oznacza sieć skrzelową utrzymywaną na powierzchni morza lub na pewnej głębokości za pomocą urządzeń pływających, dryfującą z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona. Sieć może być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować i/lub ograniczać jej dryfowanie.

"Sieć skrzelowa" zgodnie z art. 2 pkt i rozporządzenia oznacza sieć składającą się z pojedynczej sieci i utrzymywaną w wodzie w pozycji pionowej za pomocą pływaków i ciężarów. Żywe zasoby wodne są przy jej użyciu łowione w drodze ich oplatania lub łapania w oczka sieci.

Wykładnia wyżej wskazanych przepisów w ocenie Sądu została prawidłowo dokonana przez organ. Zgodnie z nią zakwalifikowanie sieci jako pławnicy zależy jedynie od sposobu jej użycia do połowu, a nie od jej struktury (np. wielkości oczek, materiału, itp.). W tym kontekście nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia dokonane przez jednostkę kontrolującą, jak i podane przez stronę, pomiary wielkości oczek sieci. Przepisy nie wskazują bowiem na żadne kryteria związane ze strukturą sieci, a jako kryterium wskazują na sposób jej użycia: utrzymywanie na powierzchni morza lub na pewnej głębokości za pomocą urządzeń pływających, dryfowanie z prądem osobno lub wraz z łodzią, z którą sieć może być połączona (art. 2 lit. o rozporządzenia). Sieć może (a więc nie musi) być wyposażona w urządzenia, które mają ją stabilizować i/lub ograniczać jej dryfowanie (art. 2 lit. o rozporządzenia).

Nie można więc zgodzić się z twierdzeniem skarżącego, że o tym, czy dana sieć jest niedozwoloną pławicą decyduje nie to, czy dana (dowolna co do właściwości technicznych) sieć jest użyta bez zakotwiczenia, lecz to, czy sieć ma określone właściwości, istniejące niezależnie od tego czy jest używana lub czy jest przechowywana na pokładzie statku.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika natomiast, iż podczas rejsu w dniu 20 lutego 2009 r. kapitan statku polecił użycie sieci dryfujących, niezakotwiczonych. Zgodnie z wyjaśnieniami strony przyczyną pozostawienia sieci jako dryfujących był brak lin i haków wykorzystanych już uprzednio do kotwiczenia innych sieci. W ocenie Sądu nie ma jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia przyczyna niezakotwiczenia sieci. Przepisy art. 9 ust. 1 w zw. z art. 2 lit. o rozporządzenia nie uzależniają bowiem rodzaju sieci od przyczyny jej niezakotwiczenia. Jak wskazano powyżej, jedynym kryterium wyróżnienia pławnic jest sposób ich użycia przez dryfowanie. Podobnie nie ma więc w tym kontekście znaczenia okoliczność, iż według strony używała ona nie pławnice, lecz wontony, które jej zdaniem nie nadają się do dryfowania z uwagi na nieodwracalne zniszczenia spowodowane skręcaniem się i plątaniem. Jest zresztą w twierdzeniu skarżącego pewna niekonsekwencja, gdyż używał on jednak sieci dryfujących.

W związku z powyższym niezasadne są też zarzuty skarżącego dotyczące naruszenia przepisów proceduralnych. Ich naruszenia skarżący upatruje w tym, że organ orzekający o wymierzeniu kary pieniężnej nie zbadał rodzaju sieci, lecz poprzestał na oświadczeniu skarżącego przyznającego się do winy, któremu organ ten nadał jednak znaczenie nie odpowiadające jego treści. Zdaniem skarżącego z oświadczenia strony jednoznacznie wynikało, że przyznanie się do winy dotyczy używania i posiadania wontonów kotwiczących, a nie pławnic i że strona uznaje, że gdyby jej wyjaśnienia co do rodzaju narzędzi połowowych nie były podzielone przez organ, to przyznanie się do winy wpłynie na zmniejszenie wymiaru kary. Powtórzyć w tym kontekście jedynie należy, że w obliczu braku znaczenia struktury sieci powyższe oświadczenie nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Jeżeli chodzi stanowisko K. oraz Z., to słuszny jest zarzut skarżącego, że organ uzyskał je - niezgodnie z zasadami postępowania dowodowego - już po wydaniu zaskarżonej decyzji. Uchybienie to nie miało jednak wpływu na wynik sprawy, ponieważ i bez tych stanowisk materiał dowodowy zgromadzony przez organ orzekający o wymierzeniu kary pieniężnej był wystarczający do stwierdzenia, że nie doszło do rażącego naruszenia prawa wydaniem decyzji z dnia [...] maja 2009 r.

W związku z powyższym Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm