W dniu 20 lipca 2017 r. weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1130 z dnia 14 czerwca 2017 r. określające parametry statków rybackich. Rozporządzenie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 169 z dnia 30 czerwca 2017 r. Rozporządzenie definiuje parametry statków rybackich.
Celem niniejszej regulacji jest ujednolicenie obowiązującego dotychczas rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86 z dnia 22 września 1986 r. określającego parametry statków rybackich i zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 3259/94 z 22 grudnia 1994 r. Ponadto, nowe rozporządzenie zastąpiło włączone do niego dwa akty prawne całkowicie zachowując ich treść. Tymi aktami prawnymi są:
- wspomniane powyżej rozporządzenie Rady (EWG) nr 2930/86 oraz
- rozporządzenie Rady (WE) nr 3259/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2930/86 określające parametry statków rybackich.
Ujednolicenie jest niezbędne dla uproszczenia i uporządkowania prawa Unii oraz zapewnienia jego przejrzystości, tak, aby stało się ono bardziej zrozumiałe i dostępne dla tych, których dotyczy, otwierając im w ten sposób nowe możliwości korzystania z przysługujących im konkretnych uprawnień.
Nowe uprawnienia dla Komisji
Jednocześnie Rozporządzenie z 2017 r. wprowadziło zmianę merytoryczną do art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (EWG) nr 2930/86 w celu przekazania Komisji uprawnień do dostosowania wymogów dotyczących określania ciągłej mocy silnika do postępu technicznego, zgodnie z wymaganiami przyjętymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w zalecanej międzynarodowej normie ISO 3046/1, wydanie drugie, październik 1981 r. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych nad aktami delegowanymi dotyczącymi ciągłej mocy silnika, Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa. Komisja powinna również zapewnić pełny udział przedstawicielom Parlamentu Europejskiego i Rady w pracach przygotowujących akty delegowane, instytucje te w szczególności mają otrzymywać wszelkie dokumenty w tym samym czasie, co eksperci państw członkowskich, a reprezentanci tych instytucji będą mogli systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 5 ust. 3, powierza się Komisji na okres 5 lat licząc od dnia 20 lipca 2017 r. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba, że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 5 ust. 3 wchodzi w życie pod warunkiem, że Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie 2 miesięcy od przekazania tego aktu obu tym organom lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu.
Ujednolicanie przepisów dotyczących parametrów statków rybackich
W ramach ujednolicania przepisów dotyczących parametrów statków rybackich niezbędne jest używanie takich samych zasad określania parametrów statków rybackich w celu ujednolicenia warunków prowadzenia działalności w Unii Europejskiej. Określenia przyjęte w niniejszym Rozporządzeniu powinny uwzględniać stanowiska przyjęte przez wyspecjalizowane organizacje międzynarodowe. Z tego powodu należy uwzględnić Konwencję Narodów Zjednoczonych o rybołówstwie i ochronie żywych zasobów na pełnym morzu, podpisaną w Genewie w dniu 29 kwietnia 1958 r., a także Międzynarodową konwencję o pomierzaniu pojemności statków podpisaną w Londynie w dniu 23 czerwca 1969 r. ("konwencja z 1969 r.") i Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie statków rybackich, podpisaną w Torremolinos w dniu 2 kwietnia 1977 r., obie sporządzone pod egidą Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO).
Rozporządzenie 2017/1130 skutkuje tym, że z dniem 20 lipca 2017 r. utraciło moc obowiązującą Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86 z dnia 22 września 1986 r. określające parametry statków rybackich. Ponadto, z dniem 19 lipca 2017 r. utraciło moc, w sposób dorozumiany, Rozporządzenie Rady (WE) nr 3259/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2930/86 określające parametry statków rybackich.
Nowe definicje w Rozporządzeniu
W Rozporządzeniu 2017/1130, w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, mowa jest o parametrach statków rybackich takich jak:
1) długość,
2) szerokość,
3) pojemność,
4) data rozpoczęcia użytkowania statku oraz
5) moc silnika.
Zgodnie z regulacjami Rozporządzenia 2017/1130, długość statku (art. 2 rozporządzenia 2017/1130) oznacza jego długość całkowitą, określoną, jako odległość w linii prostej między najdalej do przodu wysuniętym punktem dziobu a położonym najbardziej w tyle punktem rufy. Długość całkowitą mierzy się w metrach z dokładnością do części setnych.
Dziób składa się z wodoszczelnej konstrukcji kadłuba, dziobówki, dziobnicy dziobowego nadburcia, jeśli występuje; do dziobu nie należą bukszpryt ani relingi. Natomiast do rufy należy wodoszczelna konstrukcja kadłuba, pawęż, rufówka, rampa trałowa oraz nadburcie; do rufy nie należą relingi, wystrzały, mechanizmy napędowe, stery i urządzenia sterownicze, drabinki i platformy dla nurków.
Jeżeli przepisy unijne odwołują się do długości między pionami, długość ta określana jest jako odległość między przednim a tylnym pionem, tak jak zostało to określone w Konwencji o bezpieczeństwie statków rybackich. Długość między pionami mierzy się w metrach z dokładnością do części setnych.
Szerokość statku (art. 3 rozporządzenia 2017/1130) jest równa jego maksymalnej szerokości jak określono w załączniku I do Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków (czyli „konwencji z 1969 r.”). Całkowita szerokość jest mierzona w metrach z dokładnością do części setnych.
Pojemność brutto statków rybackich (art. 4 rozporządzenia 2017/1130) o całkowitej długości 15 metrów lub większej jest mierzona w sposób określony w załączniku I do konwencji z 1969 r. Pojemność brutto statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 15 metrów jest mierzona zgodnie z wzorem określonym w załączniku I do niniejszego Rozporządzenia 2017/1130.
Jeśli natomiast przepisy Unii odwołują się do pojemności netto, pojemność ta jest określana zgodnie z załącznikiem I do konwencji z 1969 r.
Zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia 2017/11330, pojemność brutto nowych statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 15 metrów określa się jako:
GT = K1 · V gdzie: K1 = 0,2 + 0,02 log10 V
a V jest objętością otrzymaną ze wzoru: V = a1 (Loa · B1 · T1), gdzie:
Loa = długość całkowita (zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia)
B1 = szerokość w metrach zgodnie z konwencją z 1969 r.
T1 = głębokość w metrach zgodnie z konwencją z 1969 r.
a1 = funkcja Loa.
Dla statków o długości całkowitej mniejszej niż 15 metrów istniejących 1 stycznia 1995 r. pojemność brutto statków jest określona jako:
GT = K1 · V, gdzie V jest objętością otrzymaną ze wzoru:
V = a2 (Loa · B1 · T1), gdzie:
Loa = długość całkowita (art. 2 niniejszego rozporządzenia)
B1 = szerokość w metrach zgodnie z konwencją z 1969 r.
T1 = głębokość w metrach zgodnie z konwencją z 1969 r.
a2 = funkcja Loa.
Funkcje a1 i a2, są ustalane na podstawie analiz statystycznych przeprowadzanych na reprezentatywnych próbkach z flot państw członkowskich. Są one określane decyzją Komisji wraz z definicjami wymiarów B1 i T1 oraz ze szczegółowymi zasadami stosowania wzorów.
Moc silnika (art. 5 rozporządzenia 2017/1130) oznacza całość maksymalnej ciągłej mocy, którą można uzyskać na kole zamachowym każdego silnika i która może być przy użyciu mechanicznych, elektrycznych, hydraulicznych lub innych środków zastosowana do napędu statku. Jeżeli silnik jest wyposażony w skrzynię przekładniową, moc mierzy się na kołnierzu wyjściowym skrzyni przekładniowej. Jednostką, w której wyraża się moc silnika, jest kilowat (kW).
Ciągła moc silnika jest określona zgodnie z wymaganiami przyjętymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w jej zalecanej normie międzynarodowej ISO 3046/1, wydanie drugie, październik 1981 r. Komisja jest uprawiona do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących zmiany zapisów przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną, w celu dostosowania odniesienia dotyczącego odpowiedniej normy międzynarodowej ISO do postępu technicznego.
Datą rozpoczęcia eksploatacji statku (art. 6 rozporządzenia 2017/1130) jest data pierwszego wydania urzędowego świadectwa bezpieczeństwa.
Niezależnie od tego zapisu, za datę rozpoczęcia eksploatacji statku uznaje się datę pierwszego wpisu do urzędowego rejestru statków rybackich:
a) jeżeli urzędowe świadectwo bezpieczeństwa nie zostało wydane; lub
b) w przypadku statków, których eksploatacja rozpoczęła się przed dniem 1 grudnia 1986 r.
Obowiązywanie Rozporządzenia 2017/1130
Warto pamiętać, iż Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1130 z dnia 14 czerwca 2017 r. określające parametry statków rybackich jest bezpośrednio wiażące dla państw członkowskich Unii Europejskiej od 20 lipca 2017 roku.
www.facebook.com/Legal.Marine.Mateusz.Romowicz
Autorzy pracują w Kancelarii Radcy Prawnego Legal Consulting - Mateusz Romowicz.
USD
EUR
CHF
GBP