68 sesja Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) Międzynarodowej Organizacji Morskiej odbyła się w Londynie dniach 11-15 maja b.r. Polskę reprezentowali przedstawiciele Administracji: Magdalena Wesołowska, Paweł Banaś, Leszek Czerwiński, Edward Tymiński oraz eksperci: Krzysztof Kołwzan – przewodniczący krajowej Sekcji MEPC (PRS S.A.), Marta Barańska (AM Szczecin); Bogdan Pojawa (AMW Gdynia); Maciej Werkowski (IOŚ).
Komitet MEPC 68 podjął następujące decyzje:
Kodeks Polarny
- przyjęto wymagania z zakresu ochrony środowiska zawarte w projekcie Kodeksu Polarnego wraz z poprawkami do konwencji MARPOL, które wraz z przyjętą przez MSC 94 częścią dot. bezpieczeństwa (rez.MSC.385(94) stanowią Międzynarodowy Kodeks Bezpieczeństwa dla Statków Uprawiających Żeglugę na Wodach Polarnych. Planuje się, że Kodeks Polarny wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 roku.
Załącznik I
- przyjęto poprawki do prawidła 12 Załącznika I konwencji MARPOL, dotyczące zbiorników na pozostałości olejowe (szlam). Poprawki uaktualniają i zmieniają prawidło, rozwijając wymagania dotyczące złącz i rurociągów do zrzutu w celu zapewnienia właściwej utylizacji pozostałości olejowych.
PSA/PSSA
- przyjęto rezolucję o poszerzeniu wschodniej granicy obecnego obszaru specjalnego i szczególnie wrażliwego (PSA, PSSA) Wielkiej Rafy Koralowej i Cieśniny Torresa, tak aby objąć południowo-zachodnią część Morza Koralowego, tj. część Australijskiego Morskiego Parku Narodowego Morze Koralowe; obszar ten stanowi odległy oceaniczny ekosystem, który jest schronieniem dla wielu zagrożonych, wędrownych i cennych komercyjnie gatunków.
Proponowane środki ochrony (APM), w tym wyznaczenie nowych szlaków żeglugowych oraz obszarów wolnych od żeglugi, mają za zadanie obniżyć ryzyko wystąpienia kolizji i osiadania na mieliźnie statków poprzez oddzielenie przeciwnych szlaków komunikacyjnych, tak aby statki płynęły w odpowiedniej odległości od raf, ławic oraz wysepek. Omówione tutaj środki zostały już w marcu przyjęte przez Podkomitet Bezpieczeństwa Żeglugi, Radiokomunikacji oraz Poszukiwania i Ratownictwa (NCSR), a następnie przesłane na 95 sesję Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu (MSC) w celu zatwierdzenia.
Konwencja BWM
- zbadano status Międzynarodowej Konwencji o Kontroli i Postępowaniu z Wodami Balastowymi i Osadami na Statkach (Konwencja BWM), 2004, która jest bliska osiągnięcia wymaganej liczby ratyfikacji, tj. kryterium związanego z tonażem. Liczba Państw, które przystąpiły do Konwencji wynosi obecnie 44, co stanowi 32,86% światowego tonażu floty handlowej. Konwencja BWM wejdzie w życie 12 miesięcy od daty, kiedy ratyfikuje ją nie mniej niż 30 krajów, których łączna liczba floty handlowej wynosi nie mniej niż 35% światowego tonażu.
- uzgodniono Harmonogram wdrożenia Konwencji BWM, gdzie podkreślono, że nie powinni być karani armatorzy, którzy zainstalowali lub zainstalują systemy postępowania z wodami balastowymi zatwierdzone zgodnie z obecnymi Wytycznymi (G8). Harmonogram zachęca Komitet, aby wypracował wytyczne dot. środków zaradczych i przekształcił okres próbny związany z Wytycznymi dotyczącymi pobierania i analizy próbek wody balastowej (BWM.2/Circ.42) w etap gromadzenia doświadczeń.
- wypracowano projekt poprawek do prawidła B-3 Konwencji BWM, tak aby było zgodne z rezolucją Zgromadzenia A.1088(28) dotyczącą zastosowania Konwencji. Przewiduje się, że przedmiotowe poprawki mogą zostać zatwierdzone podczas 69 sesji MEPC, a ich przyjęcie może nastąpić po wejściu konwencji w życie. Projekt poprawek zapewnia armatorom odpowiedni czas na dostosowanie statków do standardu określonego w prawidle D-2 Konwencji BWM.
Po zapoznaniu się z raportami z 30 i 31 zebrania Grupy Roboczej GESAMP-BWWG, zatwierdzono w podstawowym zakresie 5 systemów i w pełnym zakresie jeden system postępowania z wodami balastowymi.
EEDI - Wytyczne dotyczące wydajności energetycznej statków
- przyjęto poprawki uaktualniające Wytyczne 2014 dotyczące obliczania i weryfikacji współczynnika projektowego wydajności energetycznej (EEDI) oraz zatwierdzono ich stosowanie od 1 września 2015;
- przyjęto poprawki do Tymczasowych wytycznych 2013 dla określania minimalnej mocy napędu do utrzymania manewrowości statków w niekorzystnych warunkach, w fazie 1 dla masowców i zbiornikowców, oraz zadecydowano o sześciomiesięcznym okresie przejściowym w zastosowaniu poprawek;
- przyjęto poprawki uaktualniające Wytyczne 2014 w sprawie sposobu obliczania osiągniętego wskaźnika projektowego efektywności energetycznej (EEDI) dla nowych statków.
- uzgodniono tekst dokumentu dotyczący opracowania systemu gromadzenia danych o zużyciu paliwa przez statki, który mógłby być stosowany zarówno w obowiązkowej, jak i nieobowiązkowej aplikacji systemu. W tej kwestii zwrócono uwagę na fakt, że system gromadzenia danych ma na celu analizę wydajności energetycznej, a o skuteczności takiej analizy decyduje dostęp do danych dotyczących pracy transportowej statków; jednakże, do tej pory nie określono odpowiednich parametrów pomiaru tej pracy.
Przedłożony tekst dotyczy systemu gromadzenia danych statków o pojemności brutto 5 000 ton i większej, który ma zawierać numer identyfikacyjny statku, jego parametry techniczne, całkowite roczne zużycie danego typu paliwa w tonach metrycznych, pracę transportową i/lub przybliżone dane do uzupełnienia. Sposób gromadzenia informacji zostanie nakreślony w Planie zarządzania efektywnością energii na statkach (SEEMP) dla danego statku. Dane złożą się na roczny wynik zgłoszony przez armatora do Administracji Państwa Bandery, która z kolei prześle te informacje do bazy danych IMO. Dostęp do bazy danych będzie ściśle ograniczony do Państw Członkowskich, a dane anonimowe.
Gazy Cieplarniane
- omówiono dokument przedłożony przez Wyspy Marshalla, który nawoływał do sprecyzowania docelowej wartości redukcji emisji gazów cieplarnianych w żegludze międzynarodowej.
Komitet zadecydował, że priorytetem jest kontynuowanie bieżących prac, a w szczególności ustanowienie mechanizmu zbierania danych w celu dokładnego pomiaru emisji gazów przez statki. Propozycja Wysp Marshalla zostanie podjęta na sesji Komitetu w przyszłości. Komitet dostrzega potrzebę dalszego rozważenia tej propozycji , również w kontekście zbliżającej się 21 Konferencji Stron (COP 21) w sprawie konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) , która ma się odbyć w Paryżu jeszcze w tym roku.
Wytyczne i wymagania dotyczące zanieczyszczenia powietrza
- przyjęto poprawki do Wytycznych z 2009 r. w sprawie systemów oczyszczania gazów spalinowych (Rezolucja MEPC.184(59)). Poprawki odnoszą się do niektórych aspektów badania emisji, tj. pomiar emisji dwutlenku węgla (CO2) i dwutlenku siarki (SO2), wyjaśnienie kryteriów badania limitu pH dla zrzutu wody pozostałej po oczyszczaniu spalin oraz uwzględnienie metodyki równoważnej do stosowania rzeczywistych pomiarów;
- zatwierdzono projekt poprawek do Kodeksu Technicznego NOX 2008, które ułatwiają badanie silników zasilanych gazem oraz silników dwupaliwowych w zakresie strategii Poziomu III NOX. Zmiany te mają zostać przyjęte na 69 sesji MEPC;
- zatwierdzono projekt poprawek do Załącznika VI konwencji MARPOL w zakresie zapisów o zgodności z wymaganiami dotyczącymi obszarów kontroli III poziomu emisji NOx. Zmiany te mają zostać przyjęte na 69 sesji MEPC;
- zatwierdzono Wytyczne dotyczące stosowania prawidła 13 Aneksu VI konwencji MARPOL dotyczącego wymagań III poziomu emisji dla silników dwupaliwowych i silników zasilanych gazem;
- przyjęto poprawki do Wytycznych 2011 dotyczących Kodeksu Technicznego NOX 2008 w zakresie szczególnych wymagań dla silników wysokoprężnych z zainstalowanym systemem selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) (Rezolucja MEPC.198(62)).
Z uwagi na spójność i względy bezpieczeństwa, Komitet zgodził się również procedować opracowanie wytycznych dotyczących pobierania próbek i sprawdzania oleju napędowego używanego na statkach.
Przegląd dostępności paliw
Zgodnie z prawidłem 14 Aneksu VI konwencji MARPOL o tlenkach siarki (SOx) i cząstkach stałych, uzgodniono założenia prac nad dostępnością oleju napędowego na statkach spełniającego światowe wymogi w zakresie zawartości siarki mniejszej niż 0,50% m/m, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. Sekretariat IMO poproszono o zainicjowanie tych badań przed 1 września 2015, tak aby końcowy raport z tych prac mógł być przedłożony na 70 sesję MEPC (jesień 2016 roku) jako właściwe źródło informacji dla Stron Członkowskich podejmujących decyzje związanie z Aneksem VI konwencji MARPOL.
Powołano Komitet do monitorowania prowadzonych badań, w skład którego weszło 13 Państw Członkowskich, jedna organizacja międzyrządowa oraz sześć międzynarodowych podmiotów pozarządowych.
Zawartość siarki w oleju napędowym używanym przez statek, wyrażona w % m/m, może wynosić maksymalnie 3.50% m/m poza Obszarem Kontroli Emisji (ECA), i powinna spaść do wartości 0.50% m/m z dniem 1 stycznia 2020 r. W zależności od wyników ww. badań, wejście w życie powyższego wymogu może zostać odroczone do 1 stycznia 2025 roku. Na Obszarach Kontroli Emisji, zawartość siarki w oleju napędowym nie może przekraczać 0.10% m/m.
Definicja węgla elementarnego (sadzy)
- uzgodniono definicję emisji węgla elementarnego w żegludze międzynarodowej, opartą na definicji „Bond et al.” określającej węgiel elementarny jako odrębny związek węglowy, który powstaje w płomieniach podczas spalania paliwa zawierającego węgiel, i który z powodu swoich wyjątkowych właściwości fizykochemicznych różni się od innych postaci węgla i związków węgla zawartych w mieszaninie atmosferycznej.
Konwencja o recyklingu statków – przegląd Wytycznych w sprawie opracowania wykazu materiałów niebezpiecznych (IHM Guidelines)
- przyjęto Wytyczne 2015 w sprawie opracowania wykazu materiałów niebezpiecznych, wymaganym zgodnie z Konwencją o bezpiecznym i przyjaznym dla środowiska recyklingu statków (konwencja z Hong Kongu, HCK 2009), która jeszcze nie weszła w życie.
Zapobieganie zanieczyszczeniom olejowym
Przyjęto dwa projekty wytycznych dot. reagowania w przypadku wycieku oleju, opracowane przez Podkomitet Zapobiegania i Reagowania na Zanieczyszczenia (PPR):
- Wytyczne dotyczące międzynarodowej pomocy udzielanej w przypadku przeciwdziałania incydentom zanieczyszczania olejem na morzu - mają ułatwić pozyskiwanie środków na reagowanie na wycieki olejowe oraz wybór ofert pomocy od innych krajów i organizacji w przypadku dużych i skomplikowanych wycieków olejowych.
- Wytyczne dotyczące użycia dyspersantów w walce z zanieczyszczeniami olejowymi na morzu – Część III (Aspekty operacyjne i techniczne dla stosowania dyspersantów na powierzchni).
Część I (Informacje podstawowe) oraz Część II (Uregulowania krajowe) ww. wytycznych już zostały przyjęte i zostaną opublikowane razem z Częścią III. Obecnie jest opracowywana Część IV poświęcona stosowaniu dyspersantów pod wodą; bierze ona pod uwagę doświadczenia z wypadku Deepwater Horizon i postępu technicznego w tej dziedzinie.
rel (Polski Rejestr Statków)
USD
EUR
CHF
GBP