Konwencja MLI, a marynarze: Wielka Brytania - praktyka Urzędów Skarbowych w 2019 roku

Nasza ostatnia publikacja dotycząca zastosowania nowych przepisów podatkowych wynikających z Konwencji MLI w odniesieniu do marynarzy pracujących u brytyjskich armatorów w 2019 roku spotkała się z bardzo szerokim i różnorodnym odzewem. W niektórych przypadkach otrzymaliśmy krytyczne komentarze, które zmierzały do wykazania, iż zaprezentowane przez nas stanowisko w ostatnim artykule jest błędne. Dziękujemy za te głosy krytyki, które są bardzo cenne w kontekście przygotowania jak najpełniejszego stanowiska i argumentacji, które ma zabezpieczyć interes prawno-podatkowy marynarzy.

Jednym z kluczowych zarzutów jaki pojawił się w odniesieniu do analizy przepisów, którą zaprezentowaliśmy było twierdzenie, iż dochody polskich marynarzy nie są dochodami opodatkowanymi/powstającymi u źródła. W poniższej publikacji wykażemy, iż twierdzenie, że dochody marynarzy to jednak dochody opodatkowane u źródła znajduje oparcie w przepisach prawa podatkowego obowiązującego w Polsce, w Wielkiej Brytanii oraz w oparciu o praktykę ich stosowania.

W międzyczasie 19 Urzędów Skarbowych w całej Polsce zajęło stanowiska w kwestii wniosków o ograniczenie poboru zaliczek wniesionych w 2019 roku przez Kancelarię w imieniu marynarzy pracujących u brytyjskich armatorów.

Przypominamy, iż dla wielu marynarzy zatrudnionych u brytyjskich armatorów kolejny termin na złożenie wniosków o ograniczenie poboru zaliczek mija 20 marca 2019 roku.

Dochody marynarzy nie są opodatkowane u źródła?

W stanowiskach, z których wynikało, iż dochody marynarzy rzekomo nie są opodatkowane u źródła pojawiły się argumenty, które błędnie opierały się tylko o polskie regulacje podatkowe lub o najczęściej stosowane przepisy w tym względzie w odniesieniu do określonych podmiotów. Według, tych twierdzeń opodatkowanie u źródła dochodu rzekomo dotyczyć miałoby tylko osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej i osób fizycznych prowadzących własną działalność gospodarczą lub miałoby obejmować tylko opodatkowanie dywidend itp.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż analiza tego czy polscy marynarze pracujący u brytyjskich armatorów uzyskują dochody opodatkowane u źródła powinna opierać się o regulacje umów międzynarodowych, co szeroko opisaliśmy w ostatniej publikacji na ten temat, o polskie oraz angielskie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie. 

Czytaj także: Konwencja MLI: Wielka Brytania-pierwsza decyzja i jednak nowe obowiązki dla marynarzy od 01.01.2019 roku

Chciałbym również zwrócić uwagę na ugruntowaną linię interpretacyjną Ministerstwa Finansów, z której jasno wynika, iż dochody marynarzy uzyskane z pracy na rzecz brytyjskiego armatora są dochodami powstającymi/opodatkowanymi u źródła tj. w Wielkiej Brytanii. Interpretacje w tym zakresie były wydawane od 2013 roku do chwili obecnej i jest ich ponad 30. Tytułem przykładu podajemy wybrane indywidualne interpretacje w tym zakresie:

1. 0115-KDIT2-2.4011.376.2018.2.MD - Interpretacja indywidualna z dnia 29-11-2018

2. 0115-KDIT2-2.4011.322.2018.1.IL - Interpretacja indywidualna z dnia 20-09-2018

3. 0461-ITPB2.4511.1020.2016.1.ŁS - Interpretacja indywidualna z dnia 09-02-2017

4. 0461-ITPB2.4511.819.2016.1.RS - Interpretacja indywidualna z dnia 03-01-2017

5. ITPB2/4511-1034/15/MU - Interpretacja indywidualna z dnia 16-02-2016

6. ITPB2/415-1005/15/ENB - Interpretacja indywidualna z dnia 29-01-2016

7. ITPB2/4511-903/15/RS - Interpretacja indywidualna z dnia 24-11-2015

8. ITPB2/415-1028/14/ENB - Interpretacja indywidualna z dnia 10-02-2015

9. ITPB2/415-822/14/RS - Interpretacja indywidualna z dnia 02-12-2014

10. ITPB2/415-993/13/IB - Interpretacja indywidualna z dnia 21-01-2014

11. ITPB2/415-546/13/IB - Interpretacja indywidualna z dnia 21-08-2013

Część z ww. interpretacji przedmiotowo obejmuje również przepisy dot. Malezji lub Singapur, niemniej jednak w większości sprowadzają się one do jednego wspólnego wniosku, z którego wynika, iż dochody osiągane przez podatnika z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo mające siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii (u źródła), jak i w Polsce. 

Powyższe stanowisko jest również zbieżne z przepisami angielskimi w odniesieniu do opodatkowania marynarzy. Na podstawie brytyjskich regulacji prawnych tj. Income Tax [Earnings and Pensions] Act 2003 oraz Income Tax, The Income Tax [Pay As You Ern] Regulations 2003 No 2682, w Wielkiej Brytanii obowiązuje system poboru podatku dochodowego znany jako pay-as-you-earn (PAYE). 

System ten ma na celu pobranie całego zobowiązania podatkowego pracownika wraz z składkami na ubezpieczenie społeczne za pośrednictwem systemu podatku u źródła (withhold tax), dzięki czemu zwrot podatku na koniec roku jest zbędny.  Podatek ten pobierany jest przez pracodawcę, bezpośrednio z każdej wypłaty pracownika i wpłacany zwykle comiesięcznie do brytyjskiego urzędu skarbowego.

Co do zasady na podstawie przepisów brytyjskich pracodawca pobiera i wpłaca podatek dochodowy na ww. zasadach w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych przez marynarza między innymi w sytuacji, gdy:

1. wykonywał on pracę na wodach terytorialnych Wielkiej Brytanii lub na szelfie brytyjskim,

2. statek, na którym wykonywał pracę podnosi banderę brytyjską,

3. statek, na którym wykonywał pracę przeznaczony był do eksploatacji złóż naturalnych Wielkiej Brytanii.

W myśl przepisów brytyjskiego prawa istnieją również sytuacje, w których marynarz może skorzystać z ulgi SED (Seafarers’ Earnings Deduction). Przesłankami, które należy spełnić, aby uzyskać prawo do tej ulgi są:

1. zatrudnienie na statku

2. praca poza terytorium Wielkiej Brytanii przez okres pozwalający na skorzystanie z ulgi – powyżej 183 dni w okresie rozliczeniowym 365 dni

3. rezydencja podatkowa w Wielkiej Brytanii lub innym państwie Europejskiego Obszaru Gospodarczego. 

W myśl przepisów Konwencji MLI w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez marynarza będącego polskim rezydentem ze źródeł w Wielkiej Brytanii w kwestii unikania podwójnego opodatkowania znajduje metoda proporcjonalnego odliczenia opisana w art. 27 ust.9 oraz 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji zastosowanie znajduje również ulga abolicyjna opisana w art. 27g tej samej ustawy. 

Należy również podkreślić, że możliwość zastosowania metody proporcjonalnego odliczenia oraz ulgi abolicyjnej nie jest zależne od faktu zapłaty podatku.  Skorzystanie z ww. metody oraz ulgi umożliwia sam fakt możliwości pobrania podatku u źródła przez organy brytyjskie. Potwierdza to Interpretacja Ogólna Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 4 listopada 2016 r. (nr DD10.8201.1.2016.GOJ).

W przypadku dochodów uzyskiwanych przez marynarza będącego polskim rezydentem z pracy na statku eksploatowanym w transporcie morskim przez przedsiębiorstwo brytyjskie podlega on opodatkowaniu w tym państwie. Źródłem tego dochodu jest Wielka Brytania a podatek od niego pobierany jest podatkiem u źródła. Ww. dochód jest również dochodem transgranicznym (transferowanym do Polski z Wielkiej Brytanii) i tak powinien zostać opodatkowany. W przypadku, gdy na podstawie wewnętrznych przepisów brytyjskich dochód ten nie będzie podlegał faktycznie opodatkowaniu (zapłata podatku), to i tak w tej sytuacji, w kwestii unikania podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdzie metoda proporcjonalnego odliczenia a podatnik będzie mógł skorzystać z ulgi abolicyjnej w roku 2019.

Praktyka Urzędów Skarbowych w 2019 roku: Wielka Brytania, a Konwencja MLI

Na początku tego roku wyrażono również opinie, iż tylko niektóre organy podatkowe przychylą się do stanowiska prezentowanego przez Kancelarię. Na dzień publikacji niniejszego artykułu tj. 04.03.2019 roku już 9 Urzędów Skarbowych w całej Polsce przychyliło się do stanowiska prezentowanego przez Kancelarią, a 10 Urzędów Skarbowych wyraziło zdanie odmienne. Ponownie dochodzi do sytuacji (tak jak w roku 2014 lub 2015 w odniesieniu do stosowania ulgi abolicyjnej), w której Urzędy Skarbowe z jednej Izby Skarbowej prezentują skrajnie różne stanowiska. Sytuacja jest dynamiczna, tak więc te proporcje mogą ulec zmianie. Niemniej jednak na dzień dzisiejszy można dojść do wniosku, iż w prawie połowie Urzędów Skarbowych obowiązują nowe przepisy wynikające z Konwencji MLI, a w drugiej połowie Urzędów Skarbowych wręcz przeciwnie.

Urzędy Skarbowe, które błędnie nie uznały, że nowe przepisy dotyczące Wielkiej Brytanii obowiązują od 01.01.2019 roku, nie zaprezentowały w sumie żadnego merytorycznego stanowiska. Argumentacja US w ww. zakresie sprowadziła się do dwóch „uzasadnień”:

1) Transgraniczność dochodów marynarzy powoduje, iż nie jest on dochodem opodatkowanym u źródła (!?) - jest to o tyle kuriozalne twierdzenie, iż właśnie transgraniczność dochodu jest w ogóle podstawą do zastosowania postanowień określonych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, a co za tym idzie ustaleniu, czy dany dochód jest dochodem opodatkowanym u źródła. W przypadku braku transgraniczności (transfer dochodu do Polski z Wielkiej Brytanii) nie byłoby podstaw zastosowania ww. przepisów. Dochody te byłyby po prostu opodatkowane w państwie, w którym uzyskał je rezydent podatkowy tego państwa. Takie karkołomne stanowisko wyraził US w Pucku;

2) Przepisy dotyczące Wielkiej Brytanii obowiązują od 01.01.2020, bo dochody marynarzy nie są dochodami opodatkowanymi u źródła - w uzasadnieniach do takich tez Urzędy Skarbowe nie podają żadnej merytorycznej argumentacji. Wyjaśnienie w tym zakresie sprowadza się do stwierdzenia na zasadzie „nie bo nie” i ogólnego odwołania się do listopadowego komunikatu MF. Żaden z organów nie przeprowadził chociażby częściowej analizy przepisów angielskich, które w tym zakresie są kluczowe do ustalenia jak należy traktować dochody uzyskiwane przez polskich marynarzy z pracy na rzecz brytyjskich armatorów np. II US Gdańsk. 

Co zadziwiające, nie ma żadnej innej argumentacji ze strony Urzędów Skarbowych w odniesieniu do nowych przepisów wprowadzonych przez Konwencję MLI. Urzędy Skarbowe na złożone wnioski o ograniczenie poboru zaliczek w 2019 roku reagują proceduralnie w dwojaki sposób tj. poprzez wydanie:

1) Postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania lub

2) Decyzji o umorzeniu postępowania.

Uzasadnienia w obu scenariuszach działania organów podatkowych nie rozstrzygają meritum sprawy. W żadnym uzasadnieniu decyzji lub postanowienia nie znalazła się argumentacja, która dawałaby jakąkolwiek podstawę prawną do uznania, iż dochody marynarzy nie są dochodami opodatkowanymi u źródła i tym samym nowe przepisy należy stosować od 01.01.2020 roku.

Zespół Kancelarii w wielu sprawach wniósł już zażalenia na postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, a niebawem wniesiemy pierwsze odwołania od wadliwych decyzji. 

Postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania

Organy podatkowe, które w oparciu o art. 165a o.p. odmówiły podatnikom wszczęcia postępowania podatkowego w przedmiocie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2019 w związku z dochodami uzyskanymi z pracy na rzecz brytyjskiego armatora, błędnie wskazały w uzasadnieniach na brak przedmiotu postępowania. Wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w ww. przypadku prowadzi do sytuacji, w której Urząd Skarbowy nie ma w zamiarze rozpatrzyć sprawy merytorycznie. W naszej ocenie jest to bardzo wadliwa praktyka organów podatkowych w zakresie opisywanym niniejszą publikacją. 

Warto zauważyć, iż użyty w przepisie art. 165a o.p zwrot „z jakichkolwiek innych przyczyn nie może być wszczęte” należy odnieść przede wszystkim do sytuacji, gdy wszczęciu postępowania podatkowego stoją na przeszkodzie przepis prawa bądź poszczególne przepisy, których interpretacja uniemożliwia prowadzenie tego postępowania i rozpatrzenie treści żądania w sposób merytoryczny (wyrok WSA w Warszawie z 7.03.2007 r., III SA/Wa 2207/06, LEX nr 328123). Pogląd ten został sprecyzowany w wyroku NSA z 18.10.2016 r., I FSK 301/15, CBOSA, w którym sąd wyjaśnił, że organ (skoro nie rozpoznawał sprawy merytorycznie z uwagi na stwierdzoną przeszkodę), w podstawie prawnej swego rozstrzygnięcia (art. 217 § 1 pkt 4 o.p.) nie mógł wskazać żadnego przepisu prawa materialnego, lecz w uzasadnieniu swojego orzeczenia winien określić te przepisy prawa, których wykładnia uniemożliwia prowadzenie postępowania, o którego wszczęcie wnosiła strona, i rozpatrzenie treści żądania w sposób merytoryczny, czyli z zastosowaniem przepisów prawa materialnego.

Niewątpliwie zwrot „z jakichkolwiek innych przyczyn nie może być wszczęte” nie może być interpretowany rozszerzająco, gdyż oznaczałoby to ograniczenie prawa do procesu i w konsekwencji wykluczenia merytorycznego rozpatrzenia sprawy. W szczególności, jeżeli zasadność wniosku wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, a dopuszczalność trybu postępowania oraz legitymacja procesowa wnioskodawcy nie budzą wątpliwości, nie można wydać postanowienia na podstawie art. 165a o.p., tym bardziej że już 9 Urzędów Skarbowych uznało te przepisy za obowiązuje i na ich podstawie wydało marynarzom decyzje ograniczające pobór zaliczek. 

Warto zauważyć, iż ww. instytucja w razie bezpodstawnego jej zastosowania wpływa negatywnie na prawo strony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, a więc na prawo do sądu wyrażone wprost w art. 45 ust. 1 oraz zagwarantowane w art. 77 ust. 2 Konstytucji RP. Na treść prawa do sądu składają się trzy uprawnienia: prawo dostępu do sądu (prawo uruchomienia procedury); prawo do korzystania z rzetelnej procedury sądowej, zgodnie z wymogami sprawiedliwości i jawności; prawo do wyroku sądowego i uzyskania wiążącego rozstrzygnięcia (por. wyrok TK z 20.09.2006 r., SK 63/05, OTK-A 2006, nr 8, poz. 108). Z zasady demokratycznego państwa prawnego wynika dyrektywa interpretacyjna zakazująca zawężającej wykładni prawa do sądu (por. orzeczenie TK z 7.01.1992 r., K 8/91, OTK 1992, nr 1, poz. 5). Ta zasada powinna być brana pod uwagę przez organy podatkowe przy wykładni i stosowaniu treści art. 165a o.p., ponieważ bezpodstawne i pochopne zastosowanie omawianej instytucji w zakresie, w jakim podlega kontroli sądowoadministracyjnej, narusza szeroko rozumiane konwencyjne i konstytucyjne prawo do sądu, a w szczególności prawo do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. 

Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego jako rozwiązanie?

 Należy podkreślić, iż jedynie indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego faktycznie może rozstrzygnąć wątpliwości interpretacyjnie w sprawie indywidualnej, dotyczące tego, kiedy należy stosować nowe przepisy dotyczące Wielkiej Brytanii.  

Od 1 marca 2017 roku interpretacje indywidualne wydaje wyspecjalizowany organ Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS). Należy podkreślić, iż tylko ten organ może wydawać wiążące interpretacje prawa podatkowego. Informacje, nawet pisemne, udzielane przez pracowników Urzędów Skarbowych lub nawet Naczelników US nie mają żadnej wartości „ochronnej” dla marynarzy.

Trzeba jednak pamiętać o kilku ważnych kwestiach związanych z indywidualnymi interpretacjami:

1) Interpretacja indywidualna jest na tyle przydatna dla podatnika, na ile zostanie odpowiednio skonstruowana i umotywowana;

2) Interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie tej osoby, która o nią wnioskuje;

3) Interpretacje mogą zostać zmienione poprzez wydanie ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego przez Ministerstwo Finansów lub poprzez zmianę linii interpretacyjnej przez Ministerstwo;

4) O wniesieniu wniosku o indywidualną interpretację zawiadamiany jest Urząd Skarbowy właściwy dla marynarza.

Marynarze, którzy nie złożyli w terminie wniosków o ograniczenie poboru zaliczek, a rozważają wniesienie wniosków o indywidualną interpretację przepisów prawa w zakresie problemu dotyczącego, kiedy należy stosować zmiany wprowadzone Konwencją MLI w odniesieniu do marynarzy, muszą brać pod uwagę kilka kwestii: 

1) W przypadku indywidualnej interpretacji, w której zostanie podzielone stanowisko Kancelarii, że nowe przepisy w odniesieniu do Wielkiej Brytanii obowiązują od 01.01.2019 roku, marynarz musi liczyć się z tym, iż organ podatkowy poweźmie informację o tej indywidualnej interpretacji, co może prowadzić do wezwania marynarza do uregulowania zaliczek niewpłaconych w 2019 roku wraz z odsetkami;

2) Wadliwe przygotowanie wniosku o indywidualną interpretację może prowadzić do sytuacji, w której US dowie się, iż marynarz uzyskuje dochody z Wielkiej Brytanii i nie złożył w terminie wniosku o ograniczenie poboru zaliczek, co prowadzić może do wezwania do uiszczenia niewpłaconych zaliczek w 2019 roku wraz z odsetkami.

3) Organy podatkowe, które obecnie błędnie twierdzą, iż nowe przepisy dotyczące Wielkiej Brytanii obowiązują od 01.01.2020 roku, mogą w międzyczasie zmienić interpretację przepisów i wezwać marynarza do wpłaty zaliczek, gdyż złożenie wniosku o indywidualną interpretację nie blokuje Urzędu Skarbowego we wszczęciu postępowania zmierzającego do poboru zaliczek.  

Ewentualne wniesienie wniosku o indywidualną interpretacji powinno zostać poprzedzone analizą sytuacji prawno-podatkowej marynarza.  W naszej ocenie taki wniosek można wnieść tylko w sytuacji, gdy zapytanie będzie obejmowało sytuację przyszłą lub gdy marynarz złoży równolegle wniosek o ograniczenie poboru zaliczek do właściwego US.

Należy również podkreślić, iż wszelkie opinie prawne, artykuły, komentarze, komunikaty czy też informacje, z którymi mieliśmy okazję się zapoznać, nie zawierają wyczerpującej argumentacji rozstrzygającej czy dochody marynarza są dochodami opodatkowanymi u źródła czy też nie. Z uwagi na powyższe są one po prostu niepełne i w wielu przypadkach wadliwe. Jak już wskazywaliśmy takie dokumenty/informacje nie dają marynarzowi żadnej realnej ochrony na wypadek wezwania z US.

„Niepotrzebnie straszycie marynarzy”?

Z uwagi na postępującą fiskalizację polskiego systemu podatkowego oraz wzrastającą liczbę wezwań marynarzy na przestrzeni ostatnich lat, marynarze powinni być jak najlepiej zorientowani w swojej sytuacji prawno-podatkowej. Wielu marynarzy nie przyjmuje do wiadomości jak wiele informacji o podatnika uzyskują Urzędy Skarbowe z zagranicznych administracji skarbowych lub z zagranicznych instytucji finansowych w oparciu o CRS (Common Reporting Standard). 

Co więcej, praktyka stosowania przepisów prawa podatkowego w Polsce jest bardzo rozbieżna w różnych Urzędach Skarbowych, co prowadzi do licznych różnic interpretacyjnych na terenie całej Polski. 

W przypadku Wielkiej Brytanii i Polski wymiana informacji jest bardzo efektywna m.in. polskie urzędy skarbowe otrzymują corocznie z HMRC formularze P60 polskich marynarzy, co bardzo często jest podstawą do kierowania wezwań podatkowych do ww. podatników. Trwający obecnie rok podatkowy w Wielkiej Brytanii rozpoczął się 6 kwietnia 2018 roku, a zakończy się 5 kwietnia 2019 roku.

P60 to dokument, który otrzymuje m.in. polski marynarz od brytyjskiego pracodawcy po zakończeniu roku podatkowego, który potwierdza wysokość dochodu z danego źródła i podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii przez marynarza. Pracodawca brytyjski w roku 2019 ma obowiązek dostarczyć polskiemu marynarzowi P 60 do 31 maja 2019 roku. Po tym terminie dokumenty P 60 są również wysyłane do polskich Urzędów Skarbowych, co może być podstawą do wezwania marynarza przez polski US do zapłaty niewpłaconych zaliczek na poczet PIT w roku 2019.

Biorąc pod uwagę powyższe, sytuacja marynarzy, którzy nie otrzymują dokumentu P60 jest w tym względzie dużo korzystniejsza, gdyż polski US dużo trudniej poweźmie informację o marynarzu i jego brytyjskich dochodach.  

Wiele Urzędów Skarbowych jest doskonale zorientowanych, że marynarze, którzy zamieszkują w ich obrębie terytorialnym, uzyskiwali w latach wcześniejszych dochody z pracy na rzecz brytyjskiego armatora. Ta wiedza wynika z lawiny wezwań skierowanych na przestrzeni ostatnich lat do marynarzy pracujących u brytyjskich armatorów w latach 2012-2017 i może stać się podstawą do kolejnych wezwań. 

Jeżeli marynarz nie złoży zeznania podatkowego za rok 2019 w Polsce do 30 kwietnia 2020 roku, to zgodnie z ustawą z dnia 10 września 1999 r. kodeks karny skarbowy (Dz.U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, dalej k.k.s) grozi mu odpowiedzialność karno-skarbowa, co oznacza, że może być ukarany za wykroczenie lub nawet przestępstwo skarbowe.

Wykroczeniem skarbowym jest sytuacja, gdy kwota, o którą marynarz uszczuplił lub naraził na uszczuplenie należność podatkową nie przekracza 5-krotności minimalnego wynagrodzenia, czyli obecnie 11.250 zł. Sankcje za wykroczenie skarbowe mogą wynieść od 1/10 do dwudziestokrotności wysokości minimalnego wynagrodzenia, tak więc kara grzywny wyniesie w takim przypadku od 225 zł do 45.000 zł.

Jeżeli jednak ww. uszczuplenie należności publiczno-prawnej przekroczyłoby 11.250 zł marynarz może zostać oskarżony o przestępstwo skarbowe. W takiej sytuacji podatnikowi grozi kara grzywny od 750 zł do 21.600.000 zł, kara pozbawienia lub ograniczenia wolności.

Jeżeli jednak, nie wystąpiło żadne uszczuplenie należności na rzecz Skarbu Państwa, za niezłożenie deklaracji podatkowej podatnik może zostać ukarany mandatem, którego wysokość może wahać się od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości płacy minimalnej. Zazwyczaj jednak wysokość mandatów w takich sytuacjach nie przekracza podwójnej wysokości płacy minimalnej, czyli kwoty 4.500 zł.

Do ewentualnych sankcji w ww. zakresie dochodzi w sytuacji, gdy podatnik nie zdąży skorzystać z czynnego żalu (art.16 ust.1 k.k.s.), a Urząd Skarbowy wykryje wykroczenie lub przestępstwo skarbowe. 

Podsumowanie

Reasumując, jak z powyższego artykułu wynika i z przepisów polskiego oraz angielskiego prawa podatkowego, dochody marynarzy są dochodami opodatkowanymi u źródła, a co za tym idzie nowe przepisy dotyczące zmiany zasad rozliczeń polskich marynarzy pracujących u brytyjskich armatorów powinny być stosowane w Polsce od 01.01.2019 roku. 

Oczywiście trudno określić jaka będzie finalnie praktyka stosowania ww. przepisów przez organy podatkowe lub kierunek interpretacji Ministerstwa Finansów. Na dzień dzisiejszy głównym problemem dla marynarzy, jest brak przygotowania urzędników w Urzędach Skarbowych do stosowania nowych przepisów oraz brak jasnego stanowiska ze strony MF w tej sprawie. Dopiero na przełomie lutego i marca 2019 roku zaczęły się odbywać „merytoryczne szkolenia” urzędników skarbowych w tym zakresie. Z drugiej strony brak dopełnienia obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego może finalnie doprowadzić do negatywnych skutków finansowych dla marynarzy i powoływanie się na niewiążące komunikaty MF lub prywatne opinie prawne w niczym marynarzom nie pomoże.

Główną intencją działań Zespołu Kancelarii jest jak najlepsze zabezpieczenie interesu prawno-podatkowego marynarzy oraz uzyskanie oficjalnego stanowiska Ministerstwa Finansów w zakresie stosowania nowych przepisów wynikających z Konwencji MLI w odniesieniu do marynarzy. 

W dalszym ciągu rekomendujemy marynarzom składanie wniosków o ograniczenie poboru zaliczek, gdyż w naszej ocenie takie działanie wynika z obecnie obowiązujących przepisów i najlepiej zabezpiecza interes podatkowy marynarza pracującego w 2019 roku u brytyjskiego armatora, czego dowodem jest praktyka już 9 Urzędów Skarbowych w Polsce.

Przypominamy, iż dla wielu marynarzy zatrudnionych u brytyjskich armatorów kolejny termin na złożenie wniosków o ograniczenie poboru zaliczek mija 20 marca 2019 roku

Zespół Kancelarii obsługuje marynarzy na terenie całej Polski w zakresie reprezentacji marynarzy przed organami podatkowymi, w zakresie rozliczeń podatkowych oraz wielu innych sprawach. W razie pytań lub wątpliwości zapraszamy do kontaktu.