Zmiany w przepisach IMO od 01.01.2016 r - żegluga międzynarodowa

IMO (International Maritime Organization - Międzynarodowa Organizacja Morska), dalej jako IMO, to wyspecjalizowana agenda Organizacji Narodów Zjednoczonych, zajmująca się wyłącznie sprawami morskimi. Zakres zagadnień, należących do IMO obejmuje w szczególności takie zagadnienia jak bezpieczeństwo, ochrona żeglugi czy zapobieganie zanieczyszczaniu morza przez statki. Wskazać należy, że wszelkie działania normatywne IMO następują na skutek wszechstronnej wymiany informacji, czy kompleksowych analiz powstających koncepcji oraz określonych rozwiązań, dokonywanych w organach tego podmiotu.

Zakres działań IMO na przestrzeni lat ulegał zmianom. Aktualnie IMO koncentruje się nad przestrzeganiem ustalanych regulacji prawnych, takich jak traktaty i konwencje, dokonując ich aktualizacji oraz dostosowywaniu do panujących warunków technicznych i gospodarczych. Co więcej, IMO monituje implementację wprowadzanych konwencji, tak aby jak największa ilość państw była objęta tożsamymi uregulowaniami prawnymi z zakresu szeroko pojętej żeglugi i prawa morskiego. Nieustanna potrzeba dostosowania do panujących warunków gospodarczych jest związana z koniecznością aktualizacji postanowień konwencji i kodeksów.

Zmiany w regulacjach z początkiem roku 2016

Należy wskazać, że począwszy od 1 stycznia 2016 roku, weszły w życie istotne zmiany dotyczące traktatów ustalanych przez Międzynarodową Organizację Morską. Dotyczą one przede wszystkim nowych wymagań dla weryfikacji zgodności, a także obowiązkowych kontroli istniejących w ramach Funduszu Audytowego Państw Członkowskich IMO.

Co więcej, pozostałe istotne reformy dla szeroko rozumianej żeglugi morskiej, które weszły w życie obejmują między innymi zmiany w Konwencji SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea). Dotyczą one systemu gazów obojętnych na pokładzie nowych zbiornikowców tj. tankowców oraz chemikaliowców o nośności 8.000 DWT i powyżej, zmiany w Kodeksie IMDG (Międzynarodowy kodeks ładunków niebezpiecznych) a także reformy dotyczące wymagań dla przyrządów dotyczących stabilności i stateczności dla tankowców i nowych wymogów w zakresie testowania kamizelek ratunkowych (w Kodeksie LSA – Międzynarodowym Kodeksie Środków Ratunkowych).

Kontrola w ramach systemu audytu państw członkowskich IMO

Wprowadzone od stycznia 2016 roku zmiany i poprawki do licznych umów międzynarodowych obejmujących swym zakresem takie dziedziny jak bezpieczeństwo, szkolenia, zapobieganie zanieczyszczeniom, wodnice, pomiar tonażu i zapobieganie kolizjom, będą skutkować obowiązkowym audytem dla kontroli w ramach Państw Członkowskich IMO dla wszystkich państw członkowskich począwszy od stycznia 2016 roku.

Co więcej, w ramach programu kontroli, przewiduje się że liczba audytów Państw Członkowskich ma wzrosnąć do 25 rocznie. Powyższe, ma bezpośrednio prowadzić do wdrożenia procedury dzięki której, Państwa Członkowskie mogą zostać poddane ocenie, w celu ustalenia, w jakim stopniu wdrażane są i egzekwowane odpowiednie regulacje IMO, poprzez identyfikację obszarów, nie tylko takich, które wymagać będą poprawy ale również obszarów tzw. „dobrych praktyk”.

Podkreślenia wymaga fakt, że ideą programu jest wspieranie lepszego wdrażania instrumentów i środków zaradczych ustalanych przez IMO. Powyższe ma docelowo zagwarantować Państwom Członkowskim przegląd poprawności wypełniania swoich obowiązków jako Państwa Bandery, Państwa Przybrzeżne oraz Państwa Portu, zgodnie ze stosownymi porozumieniami IMO. Co ważne, proces ten będzie również poddany szerokiemu programowi współpracy technicznej IMO, aby zapewnić pomoc docelową ukierunkowaną na budowaniu potencjału wszystkich Państw, jak również procesu regulacyjnego Organizacji.

Uwagi wymaga fakt, iż traktaty i konwencje, które zostały zmienione z dniem 1 stycznia 2016 roku to:

• Konwencja SOLAS 1974 ;
• Konwencja STCW 1978 oraz Kodeks STCW ;
• Konwencja MARPOL załącznikach od I do VI ;
• Protokół z 1988 do Międzynarodowej Konwencji o liniach ładunkowych, 1966 (LL PROT 1988) ;
• Międzynarodowa Konwencja o liniach ładunkowych, 1966 (LL 1966)
• Międzynarodowa Konwencja w sprawie mierzenia pojemności statków, 1969 (TONNAGE 1969) ;
• Konwencja w sprawie międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu, 1972 (COLREG 1972).

Zmiany w Konwencji SOLAS, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 roku

Pozostałe zmiany w Konwencji SOLAS wchodzące w życie z dniem 01 stycznia 2016 roku obejmują:

• zmiany do regulacji SOLAS II-2/1, II-2/3, II-2/4, II-2 / 9,7 i II-2 / 16.3.3, wprowadzenia obowiązkowe wymagania dotyczące na pokładzie nowych wymagań dla systemów gazowych obojętnych na pokładzie nowych tankowców i chemikaliowców o nośności 8000 DWT i powyżej, a dla systemów wentylacyjnych na nowych statkach; oraz związanych z tym zmian w rozdziale 15 Międzynarodowego kodeksu systemów bezpieczeństwa pożarowego (FSS Code) dotyczących systemów gazów obojętnych.

• Zmiany do prawidła SOLAS II-1/29 dotyczące aktualizacji wymagań prób morskich urządzenia sterowego;

• Zmiany do prawidła SOLAS II-2/10, dotyczące wymagań przeciwpożarowych dla nowo wybudowanych statków (kontenerowców) przeznaczonych do przewozu kontenerów zaprojektowanych tak aby istniała możliwość przewozu kontenerów na pokładzie lub nad pokładem wodoszczelnym .

• Zmiany do prawidła SOLAS II-2 / 13.4, dotyczącego dodatkowych dróg ewakuacji z pomieszczeń maszynowych dla nowych statków pasażerskich i towarowych ;

• Nowe prawidło SOLAS II-2 / 20-1, która nakłada dodatkowe wymagania na statki posiadające pomieszczenia samochodowe oraz pomieszczenia ro-ro zaprojektowane do transportu pojazdów silnikowych mających w swoich zbiornikach sprężony wodór lub gaz ziemny potrzebny do ich napędu.

Poprawki 37-14 do Międzynarodowego Morskiego Kodeksu Towarów Niebezpiecznych (IMDG)

Wskazać trzeba, że zmiany w Kodeksie IMDG będą obowiązkowe od 1 stycznia 2016. Przepisy jakie od Nowego Roku weszły w życie, to przede wszystkim aktualizacja przepisów dotyczących materiałów radioaktywnych. Powyższa nowelizacja jest odzwierciedleniem najnowszych przepisów z Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA), nowych wymogów w zakresie oznakowania dla "zbiorczego" i "ratownictwo" i aktualizacje do różnych indywidualnych wymagań pakowania.

Nowe wymagania dla zbiornikowców w przedmiocie urządzeń pokładowych 

Od 1 stycznia 2016 roku, weszły w życie również nowe wymagania dla przyrządów i urządzeń pokładowych dot. stabilności i stateczności dla tankowców i chemikaliowców. Obowiązkowe wymogi w tym zakresie wprowadzono na podstawie zmian w załączniku I do Konwencji MARPOL, Kodeksie budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem (Kodeks BCH), Międzynarodowym kodeksie budowy i wyposażenia statków przewożących niebezpieczne chemikalia luzem (Kodeks IBC) oraz Międzynarodowym kodeksie budowy i wyposażenia statków przewożących ciekłe gazy luzem (Kodeks IGC).

Zmiany w Kodeksie IGC

Co więcej, całkowicie zmieniony i uaktualniony został wspomniany powyżej Międzynarodowy kodeks budowy i wyposażenia statków przewożących ciekłe gazy luzem (Kodeks IGC). Zreformowany kodeks wszedł również w życie w dniu 1 stycznia 2016 roku, z terminem realizacji / implementacji do dnia 1 lipca 2016 roku. Co ważne, zmiany te zostały opracowane po kompleksowej pięcioletniej analizie i przeznaczone są do uwzględnienia najnowszych osiągnięć nauki i techniki.

Zakończenie / Wnioski

Działania legislacyjne podejmowane przez IMO na przestrzeni lat zaowocowały zawarciem kilkudziesięciu konwencji międzynarodowych. Podkreślenia wymaga fakt, że jeżeli wszelkie normy wynikające z konwencji mają być realizowane i przestrzegane w żegludze, to muszą być one bieżąco dostosowywane do warunków funkcjonowania obecnej żeglugi międzynarodowej, która rozwija się bardzo dynamicznie w różnych sferach objętych ww. regulacjami. Z początkiem roku 2016 wprowadzono szereg zmian, poprawek, uzupełnień oraz nowelizacji do tekstów obowiązujących konwencji z zakresu szeroko rozumianego prawa morskiego. Istotnym jest również fakt, że ogólnoświatowa standaryzacja wszystkich rozwiązań technicznych, ma na celu zagwarantowanie identycznego poziomu bezpieczeństwa i niezawodności dla żeglugi..