Wiemy, kto badał dno Bałtyku dla PKN Orlen

PKN Orlen informował pod koniec października o rozpoczęciu, a we wtorek, 10 grudnia ogłosił zakończenie badania dna Bałtyku w ramach projektu farm wiatrowych. Przy żadnej z tych okazji, w oficjalnych komunikatach, nie ujawniono nazwy podmiotu, który - na zlecenie Orlenu - badania te przeprowadzał. Nie pojawiła się ona także dotąd w mediach. Nadrabiamy tę lukę informacyjną. 

Mimo pojawiających się w mediach, dość jednoznacznych, tytułów, jak np.: "PKN Orlen rozpoczął badanie dna Bałtyku" czy "Eksperci PKN Orlen zbadają dno Bałtyku pod farmę wiatrową", badania były prowadzone w zasadzie nie bezpośrednio przez polski koncern, a wykonała je - na zlecenie - firma Horizon Geosciences (i jej załoga obsługująca wiertnię na statku wynajętym od jeszcze innej firmy), choć zapewne specjaliści z PKN Orlen byli także obecni przy pobieraniu próbek spod dna morskiego i innych badaniach czy pomiarach wykonywanych z pokładu statku (na statkach takich zazwyczaj są przewidziane miejsca dla przedstawicieli klienta, którymi nierzadko są specjaliści - technicy czy inżynierowie zlecającego badania).

Horizon Geosciences ma większe biura w Indiach, Wielkiej Brytanii, Arabii Saudyjskiej i w Katarze, a siedzibę główną w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie została założona w 2004 roku.
Niedawno firma została przejęta przez multidyscyplinarnego znaczącego gracza na rynku instalacji morskich farm wiatrowych. W lutym bieżącego roku Royal Boskalis Westminster NV poinformował o nabyciu większościowego pakietu akcji Horizon Geosciences Group z siedzibą w ZEA. Boskalis przejął 62,5 % udziałów. Pozostałe 37,5 % udziałów należy do obecnego kierownictwa firmy. W chwili przejęcia przez Boskalis oczekiwano, że poziom przychodów w roku finansowym 2018/2019 przekroczy 100 milionów dolarów.

Działalność Horizon Geosciences opierała się dotąd głównie na obszarze Zatoki Arabskiej i Morza Czerwonego, a klientami są zarówno krajowe koncerny naftowe, jak i renomowani międzynarodowi wykonawcy EPCI oraz przemysł naftowy i gazowy, jednak ostatnio coraz częściej także podmioty z branży offshore wind.

W chwili przejęcia przez Boskalis Horizon Geosciences dysponowała siedmioma dużymi statkami badawczo-geotechnicznymi, z których trzy były w długookresowym czarterze, a także pięcioma mniejszymi statkami badawczymi, dwiema platformami samopodnośnymi, trzema wiertniami z kompensacją ruchu dla usług geotechnicznych oraz ośmioma zdalnie sterowanymi pojazdami podwodnymi (ROV).

Co ciekawe - Orlen nie tylko nie ujawniał wykonawcy badań na Bałtyku, ale nawet ukrywał nazwę statku, o którego wyjściu w morze, w związku z rozpoczęciem badań, informował w październiku. Ukrywał, jednak niekonsekwentnie, bo np. na zdjęciu statku (z Gdańska) w serwisie społecznościowym nazwa statku na dziobie została wyretuszowana ("zamalowana"), ale w niektórych mediach ukazały się już wtedy zdjęcia (materiały prasowe od firmy), w tym (to samo) wspomniane zdjęcie statku z portu Gdańsk, już bez maskowania nazwy na burcie.
Nazwy statku nie ujawniono też ani razu w treści - w tekstach komunikatów PKN Orlen. Nazwa statku jest zasłonięta ciemniejszym paskiem również w części kadrów (nie we wszystkich ujęciach) materiału video, jaki płocki koncern opublikował 10 grudnia w mediach społecznościowych.

Chodzi o były zaopatrzeniowiec górnictwa morskiego (PSV) Kommandor Susan. Pracujący ostatnio dla PKN Orlen statek jest najnowszym nabytkiem w czarterowanej flocie Horizon Geosciences.

Zbudowany został w 1999 roku jako Olympic Princess dla armatora Olympic Shipping AS i eksploatowany przez tego operatora oraz innych (w czarterach), aż do momentu odstawienia "na sznurek". Po około dwuletnim wyłączeniu z eksploatacji, w październiku 2018 roku, jednostka została zakupiona przez Hays Ships Ltd. i przemianowana.
W lutym bieżącego roku statek Kommandor Susan przeszedł remont i małą przebudowę w Holandii, gdzie otrzymał m.in. wychylną dźwignicę ramową "A-frame" na rufie.

Przedsiębiorstwo Horizon Geosciences Limited poinformowało w listopadzie o niedawnym uruchomieniu dodatkowego, nowego zakresu badań geotechnicznych na morzu. System wierceń geotechnicznych K3 Horizon'a został zaprojektowany w oparciu o ponad 15-letnie doświadczenie z prowadzenia badań geotechnicznych offshore i jest już czwartą wiertnią z systemem kompensacji nurzania, jaką firma wprowadziła w tym okresie do użytku.
System zawiera szereg najnowocześniejszych cech i funkcji, takich jak mechaniczna obsługa rur wiertniczych (manipulacja rurami), która wyeliminowała potrzebę ręcznych operacji podczas wydawania i wybierania rur wiertniczych oraz elektroniczny odczyt i zapis parametrów wiercenia, zapewniający dodatkowe operacyjne dane zwrotne podczas prac wiertniczych, pozwalające na szybką reakcję i ewentualną korektę parametrów.
Wiertnica ma też inne cechy i możliwości, pozwalające na uzyskiwanie większej średnicy i wyższej jakości próbek rdzeniowych w szerokim zakresie warunków glebowych i skalnych.
Wiertni towarzyszy bogato wyposażone laboratorium gruntowe, które jest w stanie przeprowadzić szeroki zakres testów na morzu.

Pierwszą pracą nowo powstałego systemu badawczo-wiertniczego K3 Horizon Geosciences były zakończenie właśnie badania dna Bałtyku w rejonie przyszłych morskich farm wiatrowych przeprowadzone na zlecenie PKN Orlen.

Cały system "zmobilizowano" (zainstalowano i uruchomiono) na statku posiadającym moonpool (studnię w kadłubie) i system pozycjonowania dynamicznego klasy II (DP2) Kommandor Susan, wyczarterowanym przez Horizon Geosciences od jego długoletniego partnera - armatora Hays Ships ze Szkocji (tego samego, dla którego swego czasu gdyńska EPG Shipyard przebudowała były brytyjski okręt pomocniczy - ratowniczy RMAS Salmaid (A187) na na statek badawczo-inspekcyjny (survey vessel) Kommandor Calum).

PBS, rel (Horizon Geosciences)

Fot.: Piotr B. Stareńczak (PortalMorski.pl); jamesk73 (Fleetmon).

Kommandor Susan - charakterystyka podstawowa:
nr IMO - 9177844
państwo bandery - Wielka Brytania
armator zarządzający - Hays Ships Ltd., Aberdeen, Wielka Brytania
armator zarejestrowany, właściciel - Hays Ships Ltd., Aberdeen, Wielka Brytania
przekazanie do eksploatacji - marzec 1999
stocznia (kadłub) - SC Santierul Naval Tulcea SA, Tulcea, Rumunia (nr budowy 296)
stocznia (główny kontraktujący, wyposażenie) - Brattvaag Skipsverft AS - Vard Group AS (nr budowy 75)
długość całkowita - 83,70 m
długość między pionami - 76,20 m (wg innego źródła - 75,36 m)
szerokość konstrukcyjna - 19,70 m
zanurzenie (maks.) - 6,00 m
wysokość boczna - 7,45 m (wg innego źródła - 7,50 m)
nośność - 4159 t
tonaż pojemnościowy brutto - 3424
tonaż pojemnościowy netto - 1592 t
prędkość eksploatacyjna - 15,7 węzłów
pojemność zbiorników balastowych - 1298 m³
główna elektrownia okrętowa:
- silniki 4 × Caterpillar Dita 3516TA o mocy (MCR) 1900 kW / 2583 KM - każdy
- prądnice 4 × 1620 kW / 690V AC
napęd główny:
- 2 silniki elektryczne
- 2 pędniki azumutalne o prędkości obr. 175 obr./min.
łączna moc napędu głównego - MCR 7600 kW / 10 332 KM
- stery strumieniowe × 2, ze śrubami o stałym skoku
miejsca w pomieszczenia dla załogi i techników klienta - 50

#ORLEN to nie tylko paliwa. Chcemy być wiodącym producentem zielonej energii w Europie Środkowo-Wschodniej. Dlatego rozwijamy projekt morskich farm wiatrowych, jednego z najbardziej efektywnych źródeł odnawialnych. Właśnie zakończyliśmy badania dna Bałtyku, oto jak przebiegały👇 pic.twitter.com/dxJzlZXMUP

— ORLEN (@PKN_ORLEN) December 10, 2019

Rozpoczęliśmy kolejny etap przygotowań do realizacji farmy wiatrowej na Bałtyku. Z Gdańska wypłynął właśnie statek, który zbada parametry geologiczne morskiego dna. Zebrane informacje posłużą do przygotowania wstępnego projektu technicznego farmy 👉https://t.co/gTZ31syHmp pic.twitter.com/PqzVcid48b

— ORLEN (@PKN_ORLEN) October 29, 2019