Zabezpieczenie finansowe dla porzuconych marynarzy oraz rozszerzenie wymagań dla armatorów w przypadku roszczeń marynarzy zakładają poprawki do Konwencji o Pracy na Morzu, które pozytywnie zaopiniowały sejmowe komisje.
W środę na posiedzeniu połączonych komisji: gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej, polityki społecznej i rodziny oraz spraw zagranicznych odbyło się pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji poprawek z 2014 r. do Międzynarodowej Konwencji o Pracy na Morzu przyjętej 23 lutego 2006 r. w Genewie. W Polsce Konwencja obowiązuje od 2013 r. Obecnie stronami Konwencji są 74 państwa.
Konwencja o Pracy na Morzu dotyczy szeroko pojętego międzynarodowego transportu morskiego, regulując kwestie związane ze wzajemnymi uprawnieniami i obowiązkami pomiędzy armatorami i marynarzami.
„Konwencja ta jest jednym z najważniejszych aktów międzynarodowego prawa. Ujednolica standardy pracy marynarzy na morzu” – powiedział wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej Stanisław Szwed.
Dodał, że poprawki do Konwencji zostały zatwierdzone 11 czerwca 2014 r. przez Międzynarodową Organizację Pracy.
Jak wyjaśnił Szwed, poprawki mają na celu lepsze uregulowanie sytuacji marynarzy w przypadku porzucenia ich przez armatora oraz rozszerzają wymagania wobec armatorów w zakresie zabezpieczenia finansowego w przypadku roszczeń marynarzy ze względu na śmierć lub długotrwałą niepełnosprawność w wyniku wypadku przy pracy, choroby zawodowej lub zagrożenia życia.
Zgodnie z projektem państwo, którego banderę podnoszą statki, zapewni, aby statki te posiadały szybki i skuteczny system zabezpieczenia finansowego, który ma pomóc marynarzom na wypadek ich porzucenia.
Pomoc ze strony systemu zabezpieczenia finansowego ma pokryć m.in. zaległe płace i inne świadczenia należne marynarzowi od armatora zgodnie z umową o pracę, odpowiednim układem zbiorowym pracy lub ustawodawstwem krajowym państwa, którego banderę statek podnosi. Wszystkie uzasadnione wydatki poniesione przez marynarza, w tym koszt repatriacji, a także wydatki na podstawowe potrzeby – m.in. takie jak żywność, ubranie, zakwaterowanie, zapasy wody pitnej, paliwo niezbędne do przetrwania na pokładzie statku, podstawową opiekę medyczną i inne uzasadnione koszty.
Projekt wprowadza również obowiązek przewożenia na statku, w miejscu widocznym dla marynarzy, dokumentu poświadczającego posiadanie zabezpieczenia i określa wzór takiego dokumentu.
Zgodnie z projektem ustawa wchodzi w życie po 14 dniach od ogłoszenia.
USD
EUR
CHF
GBP