Planowane zamknięcie objętej sankcjami USA, UE i ONZ spółki żeglugowej z biurem w Gdyni

"Rzeczpospolita" powróciła w materiale z 13 listopada do sprawy polskich interesów prowadzonych wspólnie z Koreą Północną w ramach Koreańsko-Polskiego Towarzystwa Żeglugowego Chopol (Chopol to transkrypcja z języka koreańskiego, a oficjalna, anglojęzyczna, a więc międzynarodowa nazwa firmy z siedzibą główną w Korei Północnej i oddziałem w Gdyni, to Koran-Polish Shipping Co. Ltd.). 

Jak powiedział "Rzeczpospolitej" Marek Gróbarczyk, minister gospodarki morskiej, strona polska zerwała wszelkie kontakty ze stroną północnokoreańską i zabezpieczyła, w ostatnim momencie, środki (kilkadziesiąt tysięcy dolarów), jakie znajdowały się na wspólnym koncie w Polsce.

Według ministra, wypowiadającego się dla "Rzeczpospolitej" - działalność Chopolu jest obecnie zamrożona i dąży się do zamknięcia firmy. Jednak, by spółka mogła zakończyć działalność, potrzebna jest - jak wyjaśnia minister Gróbarczyk  - zgoda Korei Północnej i wystąpiono do Koreańczyków z deklaracją woli zakończenia wspólnych działań.

Dodajmy, że ostatni znany statek w dyspozycji Chopolu, Ryo Myong, jest jednostką bardzo małą - charakteryzuje się nośnością 3566 t (nie 33 tys. ton, jak twierdzi "Rzeczpospolita"), tonażem pojemnościowym brutto 2044 jednostek, długością całkowitą 84,32 m, szerokością 12,80 m, wysokością boczną 6,60 m i zanurzeniem 5,40 m i jest to statek klasyfikowany jako drobnicowiec (nie masowiec, jak podaje "Rzczepospolita").

Nie jest też możliwe, by - jak twierdziło podobno w kwietniu 2013 r., cytowane przez gazetę Ministerstwo Transportu, że statek Jo Ppol 2 kursował wtedy pomiędzy Chinami a Koreą. Słusznie zauważa "Rzeczpospolita", że statek wcześniej uległ wypadkowi. Nie zatonął, ale został wyrzucony na mieliznę i w miejscu wypadku pozostawiony, bez prób ratowania mienia i uznany, w październiku 2012 roku, za tzw. total loss.

"Rzeczpospolita" twierdzi przy tym, że trudno ustalić liczbę statków eksploatowanych przez Chopol.
Historia spółki sięga 1965 r., gdy powstało Koreańsko-Polskie Towarzystwo Maklerów, zajmujące się obrotem ładunkami morskimi. W 1987 roku Koreańsko-Polskie Towarzystwo Maklerów Okrętowych "Korpol" przeksztrałcono w Koreańsko-Polskie Towarzystwo Okrętowe SA "Chopol". Jakie były początki wspólnego polsko-koreańskiego przedsięwzięcia żeglugowego i jakie statki wcześniej w jego ramach eksploatowano - dowiedzieć się można z naszego materiału z miesięcznika "Nasze MORZE", nr 5/2010 - str. 45÷50, dostępnego tutaj.

Natomiast według świeżego rozeznania przeprowadzonego przez Portal Morski, od 1980 roku Chopol eksploatował następujące statki:
- Chang Song (nr IMO 6819647, zbud. w 1968 r. dla PŻM jako Podhale, o nośności 15 686 t) - w Chopolu od 1988 r., możliwe, że wyczarterowany albo udostępniony Koreańczykom i w zarząd Chopolu w 1988 r. - wtedy zmienił nazwę na Chang Song, a sprzedany / przejęty przez rząd Korei Północnej w 1990 r.; zezłomowany w 1997 r. w Alangu.
- Chopol (nr IMO 6903046, zbudowany w 1969 r. dla PŻM jako Kopalnia Sośnica, 11 700 t nośności) - w Chopolu od 1992 r., zezłomowany w 1997 r. w Alangu, w Indiach.
- Chopol 1 (nr IMO 7700441, 1978, 15 883 t) - w Chopolu od 1998 roku, zezłomowany w 2002 r. w rejonie Kalkuty w Indiach.
- Hungnam (nr IMO 6711443, zbudowany jako Zagłębie Dąbrowskie dla PŻM w 1967 r., 15 688 t nośności) - w Chopolu od 1990 r., zezłomowany w 1993 roku w Chinach.
- Jo Ppol 2 (nr IMO 7628083, 1978, 15 603 t) - w Chopolu od 1999 r., do 2011 pod nazwą Chopol 2, utracony (uznany jako total loss w październiku 2012 r.)
- Puk Chang (nr IMO 7021481, 1970, 19 111 t) - w Chopolu od 1995 roku, zezłomowany w 1998 r. w Alangu.
- Ryo Myong (nr IMO 8987333, zbudowany w 2003 r., 3566 t nośności) - w posiadaniu przez Koreę Północną od 2004 roku, jako Un San, potem, wraz z przejściem do Chopolu w 2007 roku, zmienił nazwę na Lyeming, a w 2012 - na Ryou Myong, bez odnotowania w tych samych źródłach, zmiany właściciela lub armatora zarządzającego.

W międzynarodowych rejestrach ten ostatni ciągle figuruje ze statusem "w eksploatacji", ale jego ślad urywa się w marcu 2016 roku, kiedy to odnotowana jest jego ostatnia znana pozycja - w rejonie portu Longkou (nieodległego od Korei Północnej), gdy opuszczał jego redę.
Statek jest objęty restrykcjami OFAC (Office of Foreign Assets Control), agendy Departamentu Skarbu Stanów Zjednoczonych.
Zniknięcie sygnału transpondera AIS statku Ryo Myong - w marcu 2016 roku - zbiega się z miesiącem, w którym ogłoszono, że zgodnie z ustawą "North Korea Sanctions and Policy Enhancement Act of 2016" (H.R. 757), prezydent Obama podpisał zarządzenie wykonawcze (executive order) nakładające szereg restrykcji na osoby, firmy i m.in. statki należące do Korei Północnej.
Również Unia Europejska wprowadziła w tym czasie szereg nowych daleko sankcji na Koreę Północną, w ślad za rezolucją przyjętą 2 marca 2016 r. przez Radę Bezpieczeństwa ONZ.
Wśród podmiotów objętych restrykcjami przez prezydenta Obamę znaleźli się wtedy dwaj ministrowie rządu Korei Północnej, 15 firm i instytucji, w tym kilka spółek żeglugowych, a w śród nich Korean-Polish Shipping Co Ltd. (Chopol) oraz 20 statków, w tym - Ryo Myong należący do Chopolu (pozostałe statki objęte sankcjami, to: Chong Bong, Chong Rim 2, Ever Bright 88, Gold Star 3, Grand Karo, Hoe Ryong, Jh 86, Jin Tai 7, Jin Teng, Mi Rim 2, Mi Rim, Orion Star,  Ra Nam 2, Ra Nam 3, South Hill 2, South Hill 5, Thae Pyong San, Tong Hung 1 i Victory 2).

PBS