Tarcza antykryzysowa - projekt rządowy (stan na: 26.03.2020)

W dniu 26 marca 2020 roku, Rada Ministrów przyjęła projekt „tarczy antykryzysowej” i skierowała go do Sejmu. W niniejszym opracowaniu postaramy się przybliżyć najważniejsze zmiany, które nastąpiły względem pierwotnego, analizowanego w poprzednim artykule projektu, jak i podsumować jego najbardziej istotne założenia.

Na wstępie warto podkreślić, że proponowany przez rząd projekt „tarczy antykryzysowej”, obok zapowiadanej nowelizacji ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, przewiduje także wprowadzenie zupełnie nowego aktu prawnego - ustawy o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania lub restrukturyzacji przedsiębiorców oraz zmiany.

Sejm ma obradować nad skierowanym do niego projektem w piątek, 27 marca 2020 roku.

Trzymiesięczne zwolnienie z nieopłaconych składek ZUS

Projekt przyjęty przez rząd dopuszcza możliwość zwolnienia z nieopłaconych składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należnych za trzymiesięczny, lecz ściśle sprecyzowany okres tj. od dnia 1 marca 2020 roku do dnia 31 maja 2020 roku.

Aby możliwym było zwolnienie z nieopłaconych składek, koniecznym jest łączne spełnienie następujących wymagań:

a) płatnikiem składek jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność
b) płatnik wykonywał działalność przed dniem 1 lutego 2020 r.;
c) jest mikroprzedsiębiorcą – przedsiębiorcą, który zatrudniał w ostatnich dwóch latach średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 mln euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych 2 lat nieprzekraczający równowartości w złotych 2 mln euro
d) nie korzystał z innych form pomocy dla przedsiębiorców tj. nie uzyskał świadczenia postojowego bądź dofinansowania do wynagrodzenia dla pracowników, w tym wynagrodzenia postojowego.

Dodatkowy wymóg dla samozatrudnionych to osiągnięcie przychodu z prowadzenia pozarolniczej działalności w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o zwolnienie z tytułu nieopłaconych składek w wysokości nie wyższej niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 roku (15.681,00 złotych brutto). Zwolnienie obejmować będzie składki nie tylko należne za ubezpieczenie samych przedsiębiorców, ale i osób z nimi współpracujących, pracowników oraz za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, i osoby z nimi współpracujące. Zwolnienie udzielane jest na wniosek przedsiębiorcy złożony nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 roku. Uzyskanie zwolnienia nie uchyla obowiązku złożenia deklaracji rozliczeniowych - warunkiem zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek jest przesłanie deklaracji rozliczeniowych lub imiennych raportów miesięcznych należnych za marzec, kwiecień i maj 2020 r. nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 roku. Co istotne, zwolnienie obejmuje jedynie składki nieopłacone, a w zakresie ubezpieczeń społecznych – jedynie składki obowiązkowe.

W przypadku uzyskania zwolnienia, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. są finansowane z budżetu państwa, a przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać przy tym należy, że projekt dozwala rozszerzenie zwolnienia na dalsze okresy, za które można ubiegać się o zwolnienie z obowiązku płatności składek w drodze rozporządzenia Rady Ministrów. Zwolnienie z obowiązku opłacania składek jest równoznaczne z ich umorzeniem – przedsiębiorca nie będzie musiał jej ponosić w późniejszym terminie.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek emerytalno-rentowych w KRUS

Ustawodawcy przewidują zwolnienie osób objętych ubezpieczeniem emerytalno-rentowym w KRUS z płatności składki na to ubezpieczenie w II kwartale 2020 roku – zwolnienie to nie wymaga złożenia stosownego wniosku o uzyskanie bonifikaty.

Rozliczenie PIT za 2019 rok do 31 maja 2020 roku

Projekt przewiduje możliwość rozliczenia uzyskanego dochodu bądź poniesionej straty do 31 maja 2020 roku – deklaracja złożona po dotychczasowym terminie tj. po dniu 30 kwietnia 2020 roku będzie traktowana jako tzw. czynny żal, jednakże z jednoczesną abolicją wprowadzoną w ustawie – organ bowiem nie dokona wszczęcia postępowania karnoskarbowego, a wszczęte umorzy. Oznacza to, że podatnik nie poniesie konsekwencji związanych z niedochowaniem pierwotnego terminu do złożenia deklaracji.

Zasiłek opiekuńczy także dla rolników

Novum względem projektu z dnia 21 marca 2020 roku jest wprowadzenie zasiłku opiekuńczego dla rolników - dotyczy to zarówno rolników, których gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny, jak również ich domowników. Świadczenie to przysługuje na takich samych zasadach, jak dla osób objętych ubezpieczeniem chorobowym z ZUS, jednakże jest ono finansowane ze środków KRUS, a jego wysokość dzienna to 1/30 z kwoty emerytury podstawowej z KRUS (jest to dziennie 32,41 zł).

Ograniczenia w wynagrodzeniu postojowym oraz dofinansowaniu do wynagrodzeń dla pracowników

W poprzednim artykule wskazywaliśmy na możliwość uzyskania przez pracodawców zatrudniających pracowników dofinansowania do wynagrodzenia, w tym do wynagrodzenia postojowego, a więc należnego mimo niewykonania pracy wobec przestoju ekonomicznego. W finalnej wersji rządowego projektu wprowadzono obostrzenia, zgodnie z którymi dofinansowanie nie będzie przysługiwało pracodawcom do wynagrodzeń pracowników uzyskujących dotychczas wysokie zarobki tj. w przypadku, gdy wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o jego udzielenie było wyższe niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (przypominamy, że prognozowane wynagrodzenie wynosi 5.227,00 złotych brutto).

Dodatkowo, w przypadku chęci uzyskania dofinansowania do wynagrodzenia postojowego, koniecznym jest także zanotowanie spadku obrotu gospodarczego (pierwotny projekt nie zawierał tego wymogu).

Zmiany w świadczeniu postojowym

Projekt przyjęty przez rząd 26 marca 2020 roku rozszerza krąg osób, które będąc stroną umów cywilnoprawnych nie uzyskały wynagrodzenia przekraczającego 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Zgodnie ze zmianą, te osoby także będą mogły uzyskać świadczenie postojowe (a więc w przypadku niewykonania umowy, mimo gotowości do jej realizacji) w wysokości sumy uzyskanych wynagrodzeń.

Jest to dla nich zmiana zdecydowanie korzystna, bowiem nabywają tym samym prawo do świadczenia postojowego, którego nie mieli w pierwotnej wersji projektu, uzyskując świadczenie stanowiące pełne wynagrodzenie.

Jednocześnie ustawa dopuszcza możliwość „automatycznej” ponownej wypłaty świadczenia dla osób, które uzyskały już świadczenie postojowe na wniosek – ma to nastąpić na skutek stosownego rozporządzenia Rady Ministrów (w pierwotnym projekcie była możliwość uzyskania świadczenia po raz drugi, w drodze wyjątku, w oparciu o decyzję Prezesa ZUS).

Wstrzymanie i zawieszenie terminów prawa cywilnego oraz prawa administracyjnego

Istotną zmianą wprowadzoną do rządowego projektu jest wstrzymanie biegu terminów oraz zawieszenie już biegnących na czas stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii. Zgodnie z projektem, wstrzymane mają zostać następujące terminy:

1) od zachowania których jest uzależnione udzielenie ochrony prawnej przed sądem lub organem oraz terminy do dokonania przez stronę czynności kształtujących prawa i obowiązki jej lub drugiej strony stosunku prawnego,
2) zasiedzenia, przedawnienia i innych terminów, których niezachowanie powoduje wygaśnięcie lub zmianę praw rzeczowych oraz roszczeń i wierzytelności wynikających ze stosunków cywilnoprawnych, a także popadnięcie w opóźnienie,
3) zawitych, z niezachowaniem których ustawa wiąże ujemne skutki dla strony,
4) do dokonania przez podmioty lub jednostki organizacyjne podlegające wpisowi do właściwego rejestru czynności, które powodują obowiązek zgłoszenia do tego rejestru, a także terminów na wykonanie przez te podmioty obowiązków wynikających z przepisów o ich ustroju.

Zmiana ta jest ważna nie tylko z punktu widzenia osób będących obecnie stronami postępowań sądowych, administracyjnych czy sądowo administracyjnych, ale także dla osób, którym przysługują roszczenia cywilnoprawne np. o zapłatę czy naprawienie szkody. Wskazać bowiem należy, że roszczenia te nie ulegną przedawnieniu do czasu ustania stanu wprowadzonego w związku z prowadzoną epidemią.

Co więcej, podmioty podlegające wpisowi do KRS np. spółki prawa handlowego nie są związane 7-dniowym terminem do złożenia wniosku o dokonanie zmian w Rejestrze Przedsiębiorców.
Jednocześnie jednak, okres stanu zagrożenia bądź stanu epidemii nie wliczy się do okresu zasiedzenia nieruchomości bądź rzeczy ruchomej.

Wskazać należy, że zmiana ta nie dotyczy spraw pilnych:

1) wniosków o zastosowanie, przedłużenie i zmianę tymczasowego aresztowania;
2) w których jest stosowane zatrzymanie;
3) w których orzeczono środek zabezpieczający;
4) przesłuchania świadka w postępowaniu przygotowawczym przez sąd na podstawie art. 185a–185c albo art. 316 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30), gdy podejrzany jest zatrzymany;
5) w przedmiocie europejskiego nakazu aresztowania;
6) w przedmiocie zarządzenia przerwy w wykonaniu kary w systemie dozoru elektronicznego;
7) o zastosowanie i przedłużenie środka detencyjnego w postaci umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku, o zastosowanie lub przedłużenie wobec niego aresztu dla cudzoziemców;
8) w których wykonywana jest kara pozbawienia wolności albo inna kara lub środek przymusu skutkujący pozbawieniem wolności, jeżeli rozstrzygnięcie sądu dotyczy zwolnienia osoby pozbawionej wolności z zakładu karnego lub aresztu śledczego albo jest niezbędne do wykonania takiej kary lub środka przymusu w tym zakładzie lub areszcie;
9) o odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej lub pozostającej pod opieką;
10) o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1878 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1690);
11) dotyczące umieszczenia lub przedłużenia pobytu nieletniego w schronisku dla nieletnich;
12) dotyczące umieszczenia małoletniego cudzoziemca w placówce opiekuńczowychowawczej;
13) z zakresu postępowania wykonawczego w sprawach, o których mowa w pkt 8–12;
14) wniosków o ustanowienie kuratora w celu reprezentowania interesów małoletnich w postępowaniu przed sądem lub innym organem w sprawach pilnych;
15) o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz. U. z 2019 r. poz. 2203 oraz z 2020 r. poz. 278);
16) przesłuchania przez sąd osoby w trybie zabezpieczenia dowodu lub co do której zachodzi obawa, że nie będzie można jej przesłuchać na rozprawie.

Poza zakresem spraw pilnych, właściwy sąd bądź organ może zobowiązać do dokonania czynności wynikających z przepisów prawa w określonym terminie, jeżeli niepodjęcie czynności mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt, poważną szkodę dla interesu społecznego albo ze względu na grożącą niepowetowaną szkodę materialną.

Wstrzymanie terminów nie oznacza jednak, że strony nie mogą podejmować czynności – dokonane czynności w ramach przysługującego uprawnienia lub nałożonego obowiązku w czasie stanu zagrożenia epidemicznego czy stanu epidemii są skuteczne.

Wstrzymanie i zawieszenie terminów procesowych i sądowych

Zgodnie z nowelizacją w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID bieg terminów procesowych i sądowych w:

1) postępowaniach sądowych, w tym sądowo administracyjnych,
2) postępowaniach egzekucyjnych,
3) postępowaniach karnych,
4) postępowaniach karnych skarbowych,
5) postępowaniach w sprawach o wykroczenia,
6) postępowaniach administracyjnych,
7) postępowaniach i kontrolach prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,
8) kontrolach celno-skarbowych,
9) postępowaniach w sprawach, o których mowa w art. 15f ust. 9 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847, z późn. zm.),
10) innych postępowaniach prowadzonych na podstawie ustaw
nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres.

Analogicznie jak powyżej, wyłączenie to nie dotyczy postępowań prowadzonych w sprawach pilnych.

W przypadku, gdy wymaga tego interes publiczny lub ważny interes strony albo kontrolowanego wstrzymanie biegu terminów nie znajduje zastosowania co do postępowań karnoskarbowych, postępowań i kontroli podatkowych, kontroli celno-skarbowych oraz postępowań prowadzonych w oparciu o przepisy dot. gier hazardowych (pkt. 4, 7-9).

Jeżeli niepodjęcie czynności mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi lub zwierząt, poważną szkodę dla interesu społecznego albo ze względu na grożącą niepowetowaną szkodę materialną, wówczas terminy nadal biegną w zakresie, o których mowa w pkt. 1-3, 5-6, 10.

Co istotne, jeśli sąd bądź organ uzna, że zachodzą przesłanki odmawiające zasadności wstrzymania terminów, wówczas musi wprost wskazać na przyczynę w tym zakresie – brak takiego wyjaśnienia będzie statuował domniemanie, że termin nie biegnie.

Dodatkowo, bieg terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu w zakresie terminu:

1) na milczące załatwienie sprawy,
2) w innej sprawie, w której brak wyrażenia przez organ sprzeciwu, wydania decyzji, postanowienia albo innego rozstrzygnięcia uprawnia stronę lub uczestnika postępowania do podjęcia działania, dokonania czynności albo wpływa na zakres praw i obowiązków strony lub uczestnika postępowania, 3) na wyrażenie przez organ stanowiska albo wydanie interpretacji indywidualnej, z wyjątkiem interpretacji indywidualnej, o której mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa – nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu.

Nieprzeprowadzenie rozpraw i posiedzeń jawnych

Nowelizacja ujednolica, iż w okresie stanu zagrożenia epidemicznego bądź stanu epidemii rozpraw i posiedzeń jawnych nie przeprowadza się, o ile nie dotyczą one spraw pilnych.

Oznacza to, że już wyznaczone terminy rozpraw w sprawach inne niż pilne na przykład w postępowaniach o zapłatę nie odbędą się, jeżeli przypadną w jednym z ww. okresów, natomiast w postępowaniach, w których strony oczekują na wyznaczenie terminu rozprawy, muszą uzbroić się w cierpliwość do czasu ustania wprowadzanego rozporządzeniem stanu zagrożenia.

Wyłączenie skarg na bezczynność sądu czy organu

Autorzy nowelizacji przewidują, że w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii nie stosuje się przepisów o bezczynności organów oraz o obowiązku organu i podmiotu, prowadzących odpowiednio postępowanie lub kontrolę, do powiadamiania strony lub uczestnika postępowania o niezałatwieniu sprawy w terminie.

Co więcej, zaprzestanie czynności przez sąd, organ lub podmiot, prowadzących odpowiednio postępowanie lub kontrolę, nie może być podstawą wywodzenia środków prawnych dotyczących bezczynności, przewlekłości lub naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, a organom lub podmiotom prowadzącym odpowiednio postępowanie lub kontrolę nie wymierza się kar, grzywien ani nie zasądza się od nich sum pieniężnych na rzecz skarżących za niewydanie rozstrzygnięć w terminach określonych przepisami prawa.

Oznacza to, że niemożliwym będzie czynienie zarzutu z bezczynności organu, w tym niepoinformowaniu strony o nieterminowym załatwieniu sprawy, co w efekcie prowadzi do paraliżu w rozpoznawaniu spraw przy jednoczesnym pozbawieniu jego stron możliwości wpływu na tempo procedowania.

Elektroniczny sposób wnoszenia i doręczania pism

Zarówno w czasie stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii, ale i w momencie zaprzestania działalności przez operatora pocztowego, pismo procesowe strony może zostać wniesione do sądu, organów administracji publicznej, komornika sądowego (za wyjątkiem wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego – tytuł wykonawczy w dalszym ciągu musi być złożony na piśmie, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej) przy użyciu platformy ePUAP, portalu informacyjnego sądów powszechnych lub za pomocą poczty elektronicznej, o ile zostanie opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Dotyczy to także pism oraz oświadczeń woli członków organów osób prawnych dokonujących czynności z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.

Jeżeli jednak adres poczty elektronicznej został wskazany we wcześniejszym piśmie procesowym, a tożsamość strony nie budzi wątpliwości, wówczas możliwym jest wysłanie skanu własnoręcznie podpisanego dokumentu z podanego uprzednio adres e-mail, co będzie poczytywane za zachowanie formy dokumentowej.

W przypadku niezachowania wymogów, o których mowa powyżej, wówczas sąd bądź organ kieruje wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pisma w terminie tygodniowym pod rygorem jego zwrotu.

Co istotne, wówczas strona nie jest zobowiązana do doręczenia odpisu drugiej stronie – doręczenia dokonuje sąd.

Pisma mogą być w ten sposób składane także stronom przez sąd czy organ – wówczas za dzień doręczenia pisma poczytuje się dzień wskazany w otrzymanym przez sąd potwierdzeniu dostarczenia przy użyciu platformy ePUAP, portalu informacyjnego sądów powszechnych albo w systemie teleinformatycznym. W braku potwierdzenia domniemywa się, że pismo zostało doręczone z upływem siedmiu dni od jego nadania.

Ułatwienia dla osób prawnych

Finalny projekt rządowy przewiduje dalej idące ułatwienia dla osób prawnych, bowiem wprowadza:

1) możliwość składania oświadczeń woli przez członków organu osoby prawnej w formie dokumentowej – nie jest więc wymagane zarówno wypełnienie formularza udostępnionego w systemie teleinformatycznym, opatrzenie kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, nawet jeśli wymóg taki stawia ustawa czy charakter czynności prawnej.

O ile możliwość ta przeciwdziała zatrzymaniu obrotu, o tyle wyłącza możliwość weryfikacji tożsamości osoby składającej oświadczenie woli, co finalnie może powodować problemy w zakresie ustalenia działania w imieniu np. spółki osoby umocowanej do jej reprezentacji.

Dodatkowo, chybionym jawi się dopuszczenie możliwości składania oświadczeń woli przez członków organu osoby prawnej przy jednoczesnym niesprecyzowaniu, czy są to jedynie oświadczenia woli składane wobec spółki czy także osób trzecich w ramach reprezentacji spółki.

2) posiedzenia organów osób prawnych mogą odbywać się z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej bez konieczności jednoczesnej obecności członków tych organów.
Jednocześnie projekt zakłada, że przy użyciu środków komunikacji elektronicznej prowadzone mogą być zgromadzenia wspólników lub walne zgromadzenie (możliwość taka w przypadku rady nadzorczej i zarządu została już przewidziana w pierwotnym projekcie, o czym mowa była w poprzednim artykule). Koniecznym jest jednak określenie regulaminu w tym zakresie przez radę nadzorczą, lub w przypadku jej braku, wspólników, co może nastręczać dodatkowych problemów i wątpliwości co do sposobu jego wprowadzenia do obrotu (zwłaszcza w zakresie spólki akcyjnej, gdzie projekt nie przewiduje trybu w tym zakresie).

Udział w zgromadzeniu wspólników bądź walnym zgromadzeniu obejmuje w szczególności:

1) dwustronną komunikację w czasie rzeczywistym wszystkich osób uczestniczących w zgromadzeniu wspólników, w ramach której mogą one wypowiadać się w toku obrad zgromadzenia wspólników/walnego zgromadzenia, przebywając w innym miejscu niż miejsce zgromadzenia wspólników/walnego zgromadzenia,
2) wykonywanie osobiście lub przez pełnomocnika prawa głosu przed lub w toku walnego zgromadzenia.

Wskazać przy tym należy, że Kodeks Spółek Handlowych nie zawiera definicji środków komunikacji elektronicznej.
Jednocześnie nowelizacja przewiduje możliwość podjęcia odbycia posiedzenia i podjęcia uchwał w formie pisemnej bądź za pomocą środków bezpośredniego porozumiewania się przez zarząd i radę nadzorczą spółdzielni.

Maksymalne ceny i marże

Autorzy projektu przewidują możliwość wydania przez ministra właściwego ds. zdrowia (w porozumieniu z ministrem ds. gospodarki oraz ministrem właściwym ds. rolnictwa i rozwoju wsi) rozporządzenia w przedmiocie maksymalnych cen lub maksymalnych marży hurtowych i detalicznych stosowane w sprzedaży towarów lub usług mających istotne znaczenie dla ochrony zdrowia lub bezpieczeństwa ludzi lub kosztów utrzymania gospodarstw domowych.

Ustawa jednakże nie precyzuje, jakich towarów i usług dotyczyć będą możliwe ograniczenia.

Naruszenie zakazu wiązać się będzie z możliwością nałożenia przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kary pieniężnej w wysokości nie większej niż 10% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli przedsiębiorca, choćby nieumyślnie, dopuścił się wielokrotnie, w przypadku wielu towarów lub usług lub na dużą skalę, naruszenia zakazu określonego.

Zawieszenie badań lekarskich i psychologicznych w transporcie drogowym

Nowelizacja zawiesza konieczność przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych kierowców wykonujących przewóz drogowy na czas stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii.

Obowiązek w zakresie obowiązkowych badań należy spełnić w terminie 60 dni od dnia ustania jednego z ww. stanów.

Pomoc restrukturyzacyjna dla przedsiębiorców w ramach polityki „Nowej Szansy”

Dla przedsiębiorców, którym doraźna pomoc ze strony nie państwa nie pozwoli na dalsze prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym kształcie, rząd proponuje pomoc w ramach nowej ustawy - o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania lub restrukturyzacji przedsiębiorców.

Skorzystać z pomocy będzie mógł przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej, który spełnia kryteria przedsiębiorcy zagrożonego niewypłacalnością, definiowanego przez art. 141 ust. 2 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne lub przedsiębiorcy niewypłacalnego w rozumieniu art. 11 ustawy – Prawo upadłościowe (utrata możliwości regulowania wymagalnych zobowiązań).

Oprócz spełnienia powyższych kryteriów, przedsiębiorcy może być udzielona pomoc, jeżeli m. in. prowadzi działalność gospodarczą w danej dziedzinie przynajmniej od 3 lat oraz nie należy do grupy kapitałowej ani nie jest przejmowany przez żadnego przedsiębiorcę należącego do grupy kapitałowej.

Pomoc może być udzielana, jeżeli zapobiega i prowadzi do ograniczenia trudności społecznych lub przezwyciężenia niedoskonałości rynku, w przypadku gdy bez jej udzielenia cel ten nie zostałby osiągnięty lub zostałby osiągnięty w mniejszym zakresie, przy czym przez trudności społeczne ustawodawca rozumie także ryzyko opuszczenia rynku przez przedsiębiorcę w wyniku trudności związanych z zaistnieniem epidemii COVID-19.

Przewidywane przez ustawę formy pomocy to:

1) pomoc w ratowaniu – pożyczka udzielona przez ministra ds. gospodarki zabezpieczona np. hipoteką, zastawem, cesją wierzytelności czy wekslem in blanco na okres maksymalnie 6 miesięcy;
2) tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne – pożyczka udzielona przez ministra ds. gospodarki na okres 18 miesięcy, której udzielenie uwarunkowane jest wdrożeniem uproszczonego planu restrukturyzacji,
3) pomoc w restrukturyzacji w postaci:
a) pożyczki;
b) objęcia akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym albo udziału w podwyższeniu kapitału zakładowego przez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych udziałów lub akcji;
c) objęcia obligacji;
d) zmiany terminów spłaty pożyczki wobec podmiotu udzielającego pomocy na restrukturyzację;
e) konwersji pożyczki, udzielonej jako pomoc na ratowanie lub jako tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne, na udziały lub akcje przedsiębiorcy.
f) ulgi w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej.

Forma pomocy przewidziana ustawą nie podlega dowolnemu wyborowi przez przedsiębiorcę, ale jest dopasowana do jego sytuacji finansowej.

Ze względu jednak na wysoki poziom skomplikowania już na etapie składania wniosku, zalecanym jawi się skorzystanie z pomocy profesjonalisty celem kompleksowej oceny zarówno spełnienia przesłanek umożliwiających uzyskanie pomocy, jak i ocena sytuacji finansowej pod kątem rodzaju odpowiedniej dla danego przedsiębiorcy pomocy.

Podsumowanie

Dla ułatwienia podsumowujemy najważniejsze formy pomocy w ramach przyjętej przez rząd specustawy:

a) możliwość uzyskania przez pracodawcę dofinansowania do wynagrodzeń, w tym do wynagrodzenia postojowego;
b) świadczenie postojowe dla przedsiębiorców, samozatrudnionych oraz osób wykonujących pracę w oparciu o umowy cywilnoprawne;
c) dodatkowy zasiłek opiekuńczy dla ubezpieczonych w ZUS i KRUS;
d) zwolnienie z obowiązku ponoszenia składek ZUS przez przedsiębiorców za okres od 1 marca 2020 roku do 31 maja 2020 roku;
e) zwolnienie ze składek KRUS na drugi kwartał 2020 roku;
f) możliwość złożenia deklaracji PIT do 31 maja 2020 roku;
g) ulgi w należnościach podatkowych, w tym możliwości rozliczenia straty za 2020 roku w rozliczeniu za rok 2019;
h) wsparcie finansowe dla przedsiębiorców, w tym: pożyczki, zwolnienia z opłat, odroczenia terminów obowiązków;
i) zmiany w zakresie realizacji umów udzielonych w reżimie zamówień publicznych;
j) możliwość renegocjacji warunków spłaty kredytów, w tym uzyskania „wakacji kredytowych”;
k) wstrzymanie biegu i zawieszenie terminów cywilnych, administracyjnych, sądowych i procesowych;
l) uproszczony, elektroniczny sposób wnoszenia i doręczania pism sądowych i ;
m) przedłużenie obowiązujących umów najmu;
n) obniżenie opłaty za najem lokalu w galerii handlowej o 90%;
o) przesunięcie momentu wejścia w życie zmian legislacyjnych, tworzących obowiązki po stronie przedsiębiorców;
p) ułatwienia dla osób prawnych w bieżącej działalności;
q) pomoc w restrukturyzacji przedsiębiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej.

Podobnie jak w poprzednim artykule podkreślić należy, że przed podjęciem decyzji o skorzystaniu z którejkolwiek z form wsparcia, wobec wielu nieścisłości, jak i wysokiego stopnia skomplikowania treści ustawy, zasadnym jest kompleksowa ocena sytuacji przedsiębiorcy, tak aby podjąć jedynie racjonalne i ekonomicznie uzasadnione kroki.

Jednocześnie zmiany w zakresie biegu terminów i sposobu doręczania pism, w powiązaniu z ograniczonym funkcjonowaniem sądów i organów wymagają prawidłowej oceny prawnej, tak aby w sposób właściwy zastosować wprowadzane zmiany do konkretnych okoliczności faktycznych.