Konwencja MLI, a marynarze pracujący u szwedzkiego armatora w roku 2019

Na przestrzeni ostatnich dni do Kancelarii dotarły dość zastanawiające informacje od Klientów, z których wynika, iż w związku z ratyfikacją Konwencji MLI przez Szwecję, doszło ponoć do zmiany metody unikania podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską, a Szwecją, co ma mieć rzekomo wpływ na rozliczenia polskich marynarzy pracujących w roku 2019 u szwedzkich armatorów.

Marynarze otrzymali nawet oficjalne noty informacyjne od podmiotów współpracujących, z których wynika, iż w takim modelu zatrudnienia znajdzie zastosowanie ulga abolicyjna w roku 2019. Powyższa informacja jest błędna i nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa podatkowego w Polsce.

Konwencja MLI, a Szwecja

Wskazać należy, iż Szwecja podpisała Konwencję MLI w dniu 07.06.2017 roku, a następnie ją ratyfikowała 22.08.2018 roku. Należy pamiętać, iż w dokumentach ratyfikacyjnych sygnatariusze Konwencji MLI mogli wybrać, które z już obowiązujących umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których są stroną, chcą zmodyfikować oraz w jaki sposób zostanie to dokonane. Państwa sygnatariusze, przy zmianie metody unikania podwójnego opodatkowania (art.5 Konwencji MLI) dokonywały wyboru opcji A, B oraz C. Opcja C zakłada wprowadzenie metody proporcjonalnego odliczenia w każdej umowie, w której dotychczas stosowano metodę wyłączenia z progresją.

W odniesieniu do Szwecji, która wyraźnie to zastrzegła, art. 5 Konwencji MLI dotyczący zmiany metody unikania podwójnego opodatkowania nie znalazł zastosowania, stąd też w 2019 roku obowiązuje dotychczasowa konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską, a Szwecja z ustanowioną korzystną dla marynarzy metodą wyłączenia z progresją.

Praca u szwedzkiego armatora w 2019 roku

Marynarz posiadający polską rezydencję podatkową, który będzie wykonywał pracę najemną na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez Armatora z siedzibą i faktycznym zarządem w Szwecji chcąc ustalić swoją sytuację podatkową w Polsce będzie musiał odnieść się do Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana w Sztokholmie z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).

W oparciu o treść art. 15 ust.3 Konwencji wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Umawiającym Państwie. Należy przy tym podkreślić, iż zgodnie z powyższą umową międzynarodową dochody uzyskane w kraju będącym stroną umowy „mogą” być opodatkowany w drugim państwie, co nie oznacza możliwości wyboru przez podatnika, w którym państwie ma być przedmiotowy dochód opodatkowany. Ponieważ dochód z pracy najemnej wykonywanej na statku morskim podlega opodatkowaniu w Szwecji, może być on opodatkowany poza Polską (w sytuacji wykonywania pracy najemnej na statkach morskich u pracodawcy/armatora mającego siedzibę w Szwecji).

Należy wskazać, że strony umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania posługują się tzw. „normą o otwartych skutkach prawnych”. Zgodnie z przywołaną normą dochód z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego może być opodatkowany w miejscu faktycznego zarządu danym przedsiębiorstwem. Dzięki zastosowaniu tejże normy państwo miejsca zamieszkania podatnika zezwala drugiemu państwu na opodatkowanie dochodu uzyskanego przez swojego obywatela. Następstwem posłużenia się dana normą jest zastosowanie przez państwo rezydencji podatnika metody zapobiegającej podwójnemu opodatkowaniu.

Odnosząc się do treści umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Szwecją metodę tą wskazuje art. 22 ust. 1 lit a (wyłączenie z progresją). Art. 22 ust. 1 litera a ww. umowy, który stanowi, iż jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska z uwzględnieniem postanowień lit b, wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony. Powyższe skutkuje brakiem obowiązku składania zeznań podatkowych w Polsce w związku z uzyskaniem dochodu tylko ze Szwecji w danym roku podatkowym, bowiem ustanowiono korzystną dla podatników metodę wyłączenia z progresją.

Regulacja powyższa rodzi korzystne skutki podatkowe dla Podatnika, gdyż nie ma on obowiązku, deklarowania w Polsce kwot, które zostały uzyskane z pracy najemnej na statku morskim eksploatowanym przez szwedzkie przedsiębiorstwo, z wyjątkiem sytuacji, gdy uzyska jakikolwiek dochody podlegające łączeniu z dochodem zagranicznym w Polsce w danym roku podatkowym. Jeżeli taki dochód zostanie uzyskany Podatnik będzie obowiązany złożyć zeznanie podatkowe uwzględniające dochody krajowe i zagraniczne, ale tylko w celu podwyższenia stawki podatkowej do dochodu krajowego w oparciu o sumę dochodu krajowego i zagranicznego, który zostanie odniesiony do określonej stawki podatkowej obowiązującej w danym roku w Polsce przy równoczesnym wyłączeniu spod opodatkowania dochodu zagranicznego.

Wnioski

Z uwagi na zastrzeżenia wniesione przez Szwecję w trakcie ratyfikacji Konwencji MLI, w 2019 roku w odniesieniu do polskich marynarzy pracujących na statkach eksploatowanych przez szwedzkich armatorów dalej obowiązuje dotychczasowa konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską, a Szwecja z ustanowioną korzystną dla marynarzy metodą wyłączenia z progresją. Wszelkie inne informacje w tym zakresie nie znajdują oparcia w jakichkolwiek przepisach prawnych lub tym bardziej praktyce organów podatkowych. Z uwagi na powyższe informacje te powinny być poczytane przez marynarzy jako błędne.