W Londynie, w dniach 24-28 października b.r. odbyła się 70-ta sesja Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego (MEPC) Międzynarodowej Organizacji Morskiej. Polskę reprezentowali przedstawiciele Administracji: Wacław Bielawski - przewodniczący delegacji, Magdalena Wesołowska, Paweł Banaś, Leszek Czerwiński, Przemysław Lenard oraz eksperci: Krzysztof Kołwzan - przewodniczący krajowej Sekcji MEPC (PRS SA), Marta Barańska (AM Szczecin); Magdalena Klopott (AM Gdynia); Bogdan Pojawa (AMW Gdynia).
Komitet MEPC 70 podjął następujące decyzje:
Ustanowienie obowiązkowego systemu gromadzenia danych o zużyciu paliwa przez statki
Komitet MEPC przyjął obowiązkowe wymagania do Załącznika VI do Konwencji MARPOL, które nakładają na statki obowiązek gromadzenia i przekazywania danych dotyczących zużycia paliwa.
Zgodnie z poprawkami, statki o pojemności brutto 5 000 GT i powyżej będą musiały gromadzić dane na temat m.in. zużycia każdego użytego rodzaju paliwa. Zgromadzone dane będą przekazywane do państwa bandery po zakończeniu każdego roku kalendarzowego. Państwo bandery po stwierdzeniu, że dane zostały przekazane zgodnie z wymaganiami, wystawi statkowi świadectwo zgodności. Państwa bandery będą następnie zobligowane do przesłania tych danych do Bazy zużycia paliwa przez statki prowadzonej przez IMO. Na IMO został nałożony obowiązek przygotowania dla Komitetu MEPC rocznego raportu podsumowującego zgromadzone dane.
Plan działań na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych
Komitet MEPC przyjął plan działań dotyczący opracowania kompleksowej strategii redukcji emisji gazów cieplarnianych (GHG) ze statków. Zakłada on przyjęcie początkowej strategii redukcji GHG w 2018 roku. Plan obejmuje listę zadań wraz z określonymi dla nich ramami czasowymi m.in. dalsze badania IMO nad GHG.
Komitet zdecydował również o organizacji międzysesyjnych spotkań Grupy Roboczej ds. redukcji gazów cieplarnianych ze statków. Planuje się, że pierwsze spotkanie Grupy, po zatwierdzeniu przez Radę IMO, odbędzie się równolegle z 71 sesją Komitetu MEPC zaplanowaną w połowie 2017 roku.
Wydajność energetyczna w żegludze międzynarodowej
Komitet MEPC rozważył raport Grupy Korespondencyjnej na temat zaawansowania rozwoju technologicznego koniecznego do wdrożenia fazy 2 wymagań współczynnika EEDI, planowanego w terminie od 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2024 roku. Wymagania związane z wydajnością energetyczną zobowiązują IMO do przeglądu statusu rozwoju technologicznego i, w razie konieczności, zmiany przedziałów czasowych, współczynników korygujących oraz parametrów linii referencyjnych współczynnika EEDI dla odpowiednich typów statków.
Po dyskusji w Grupie Roboczej, która zrewidowała status rozwoju technologicznego koniecznego do wdrożenia wymagań fazy 2 współczynnika EEDI od 2020 roku, Komitet zgodził się pozostawić wymagania fazy 2 i potwierdził potrzebę szczegółowego przeglądu wymagań fazy 3 współczynnika EEDI (od 1 stycznia 2025 roku), uwzględniającą kwestie ich wcześniejszego wdrożenia i możliwości ustanowienia fazy 4. Obecnie, wymagania fazy 3 zakładają budowę statków wydajniejszych energetycznie o 30% w porównaniu z punktem odniesienia.
Praca związana z przeglądem stopniowego wdrażania wymagań EEDI będzie kontynuowana na następnej sesji.
Komitet przyjął również uaktualnione Wytyczne dotyczące obliczania współczynnika EEDI, w postaci poprawek do Wytycznych 2014 w sprawie metody obliczania osiągniętego współczynnika EEDI dla nowych statków.
IMO było pierwszą organizacją, która przyjęła w 2011 roku środki dotyczące wydajności energetycznej prawnie wiążące cały przemysł światowy. Standardy projektowe wydajności energetycznej dla nowych statków oraz powiązane z nimi środki operacyjne związane z wydajnością energetyczną dla statków istniejących stały się obowiązkowe w 2013 roku wraz z wejściem w życie stosownych poprawek do Załącznika VI do Konwencji MARPOL.
Dane otrzymane przez Sekretariat IMO wskazują, że do tej pory ponad 1900 statków zostało uznanych za spełniające nowe standardy projektowe wydajności energetycznej.
Światowy limit siarki od 2020 roku
Komitet MEPC podjął przełomową decyzję o wdrożeniu w dniu 1 stycznia 2020 roku światowego limitu zawartości siarki w paliwie olejowym używanym przez statki na poziomie 0,5%. Stanowi to znaczną redukcję zawartości siarki w stosunku do obecnie globalnie obowiązującego poziomu 3,5%.
Morze Północne i Morze Bałtyckie obszarem kontroli emisji tlenków azotu
Komitet MEPC zatwierdził wyznaczenie Morza Północnego i Morza Bałtyckiego jako obszaru kontroli emisji (ECA) dla tlenków azotu (NOX) zgodnie z prawidłem 13 Załącznika VI do Konwencji MARPOL. Projekt poprawek w celu formalnego wyznaczenia obszarów kontroli emisji NOX zostanie przedłożony do przyjęcia na następnej 71 sesji.
Projekt poprawek do Załącznika VI do Konwencji MARPOL przewiduje ustanowienie obu obszarów z dniem 1 stycznia 2021 roku. Wyznaczenie obszaru kontroli emisji NOx nakłada na morskie silniki wysokoprężne - zainstalowane na statkach skonstruowanych w dniu 1 stycznia 2021 roku lub po tej dacie, uprawiających żeglugę na Morzu Północnym i Morzu Bałtyckim, obowiązek spełnienia poziomu III emisji. Ponadto, przyjęto przepisy, które pozwalają statkom wyposażonym w silniki wysokoprężne nie spełniające poziomu III emisji, aby były konstruowane, przerabiane, naprawiane lub serwisowane w stoczniach na terenie obszarów kontroli emisji tlenków azotu (poziom III). Zarówno Morze Północne, jak i Morze Bałtyckie są już obszarami kontroli emisji tlenków siarki.
Poprawki do dokumentu dostawy paliwa (BDN)
Komitet MEPC zatwierdził, celem przyjęcia na 71 sesji, projekt poprawek do Uzupełnienia V Załącznika VI do Konwencji MARPOL. Poprawki umożliwiają dostarczanie paliwa o innych limitach zawartości siarki, niż wskazane w Konwencji MARPOL na statki używające ekwiwalentnych metod, zgodnie z prawidłem 4 Załącznika VI do Konwencji MARPOL.
Komitet MEPC zatwierdził Wytyczne dla pobierania próbek paliwa w celu sprawdzenia zawartości siarki w paliwie używanym na statku.
Systemy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) w Kodeksie NOx
MEPC zatwierdził ujednolicone interpretacje do Kodeksu NOx, 2008, związane z zatwierdzaniem systemów selektywnej redukcji katalitycznej na zgodność z wymaganiami standardów NOx.
Inne poprawki do Konwencji MARPOL
Komitet MEPC przyjął następujące poprawki do Konwencji MARPOL, które mają wejść w życie z dniem 1 marca 2018 roku:
- Poprawki do Załącznika I do Konwencji MARPOL, które aktualizują Formularz B Międzynarodowego świadectwa o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami (Świadectwo IOPP) w odniesieniu do oddzielnych zbiorników balastowych;
- Poprawki do Załącznika V do Konwencji MARPOL dotyczące produktów niebezpiecznych dla środowiska morskiego (HME) i wzoru Książki zapisów o postępowaniu z odpadami. Poprawki zawierają kryteria klasyfikacji stałych ładunków masowych jako szkodliwych dla środowiska morskiego i mają zapewnić, by takie substancje klasyfikowane jako HME były zadeklarowane przez nadawcę i by nie były zrzucane.
Papua Nowa Gwinea Szczególnie Wrażliwym Obszarem Morskim (PSSA)
Komitet MEPC wyznaczył region otaczający Wejście Jomard - części Archipelagu Luizjady znajdującego się na południowo-wschodnim krańcu prowincji Milne Bay, w Papui Nowej Gwinei, Szczególnie Wrażliwym Obszarem Morskim (PSSA). PSSA obejmuje systemy żeglugowe (cztery trasy dwukierunkowe oraz obszar chroniony), które zostały przyjęte w 2014 roku i weszły w życie dnia 1 stycznia 2015 roku.
Podręczniki reagowania na rozlewy olejowe
Komitet zatwierdził poprawioną część II Podręcznika na temat zanieczyszczeń olejowych- planowania zaradczego i Poradnik reagowania na rozlewy olejowe w warunkach lodu i śniegu.
Wdrażanie Konwencji BWM - przyjęcie znowelizowanych Wytycznych dla zatwierdzania systemów postępowania z wodami balastowymi
Komitet MEPC z radością przyjął informację o spełnieniu warunków do wejścia w życie w dniu 8 września 2017 roku Międzynarodowej Konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi wodami balastowymi i osadami (Konwencja BWM), 2004.
Przyjął on znowelizowane Wytyczne dla zatwierdzania systemów postępowania z wodami balastowymi (G8), które aktualizują Wytyczne wydane w 2008 roku. Nowelizacja Wytycznych polega na aktualizacji procedur zatwierdzania systemów do obróbki wód balastowych (BWMS), w tym m.in. dokładniejszych testów i wymagań funkcjonalnych oraz bardziej szczegółowych wymagań dotyczących raportowania zatwierdzania typów wyrobów, kontrolowania i monitorowania urządzeń.
Proces zatwierdzania typów wyrobów został rozszerzony o szczegółowe wymagania dla testów przeprowadzanych na lądzie, statku i innych wymienionych w Załączniku. System BWMS, który spełnia wszystkie wymagania Wytycznych może być zatwierdzony przez Administracje i instalowany na pokładach statków. Zatwierdzenie powinno polegać na wydaniu Certyfikatu zatwierdzenia typu wyrobu, w którym zostaną wyszczególnione główne informacje BWMS i ewentualne warunki ograniczające eksploatację.
Komitet MEPC zalecił stosowanie znowelizowanych Wytycznych G8 w jak najszybszym czasie i zgodził się by BWMS instalowane na statkach w dniu 28 października 2020 roku lub po tej dacie były zatwierdzane z uwzględnieniem przyjętych wytycznych. Systemy instalowane przed tą datą mogą być zatwierdzane za pomocą istniejących wytycznych lub z uwzględnieniem nowelizacji.
Komitet MEPC zadecydował również, że proces zatwierdzania BWMS powinien być obowiązkowy i poinstruował Sekretariat IMO, aby przygotował on projekt Kodeksu dla zatwierdzania systemów postępowania z wodami balastowymi oraz projekt poprawek do Konwencji BWM dzięki którym Kodeks mógł stać się obowiązkowy, celem ich przyjęcia po wejściu w życie Konwencji.
Przedmiotem dyskusji w trakcie sesji była również przyjęta mapa drogowa wdrażania Konwencji BWM. Komitet MEPC zdecydował poinstruować Grupę Korespondencyjną by opracowała ona usystematyzowany plan dla gromadzenia danych i analizy doświadczeń zebranych przy wdrażaniu Konwencji BWM.
Komitet MEPC zachęcił również do przesyłania na 71 sesję propozycji odnoszących się do opracowania Poradnika na temat środków zaradczych w ramach Konwencji BWM i do poprawek do Wytycznych oszacowania ryzyka w myśl prawidła A-4 Konwencji (G7) uwzględniających koncepcję „obszaru tego samego ryzyka”. Zgodził się on, że na jej podstawie będzie możliwe udzielenie zwolnienia spod wymagań Konwencji.
Dalsza praca związana z wdrażaniem postanowień Konwencji BWM będzie kontynuowana na 4 sesji Podkomitetu PPR w styczniu 2017 roku. Podkomitet skupi się m.in. na przeglądzie wytycznych dotyczących pobierania próbek i analizy oraz ukończeniu prac nad Podręcznikiem „Balast Water Management- How to do it”.
Odnosząc się do daty wdrożenia Konwencji BWM, Komitet MEPC przypomniał, że proponowany projekt poprawek do prawidła B-3 Konwencji dotyczący ram czasowych dla wdrożenia jej wymagań został uprzednio zatwierdzony na 69 sesji celem ich późniejszego przyjęcia. Projekt poprawek zapewni zgodność z prawidłem D-2 pierwszego przeglądu odnowieniowego statku po wejściu w życie Konwencji.
Została również przedstawiona propozycja alternatywnego projektu poprawek, które zapewniłyby zgodność z drugim przeglądem odnowieniowym w pewnych okolicznościach, ale zadecydowano, że zostaną one omówione na następnej sesji Komitetu.
Komitet MEPC udzielił jednego zatwierdzenia końcowego BWMS, który używa substancji aktywnych i jednego zatwierdzenia wstępnego. Całkowita liczba zatwierdzonych BWMS wynosi obecnie 69.
USD
EUR
CHF
GBP