UWAGA: Od 01.01.2019 roku – Nowa Zelandia nowe zasady rozliczeń dla marynarzy (Konwencja MLI)

Jak już wcześniej wskazywaliśmy w naszych publikacjach, dnia 22.03.2018 roku Słowenia jako piąte państwo ratyfikowała Konwencję MLI, która weszła w życie z dniem 01.07.2018 roku w Państwach, które dotychczas ją ratyfikowały tj. Polska, Austria, Wyspa Man, Jersey i wspomniana Słowenia. 

Zgodnie z informacją opublikowaną na oficjalnej stronie OECD od dnia 01.01.2019 roku Konwencja MLI będzie modyfikowała postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które zawarły ww. jurysdykcje. 

Nowa Zelandia ratyfikowała ww. konwencję w dniu 27.06.2018 roku. Z uwagi na przepisy konwencyjne zmiany przepisów w zakresie regulowanym ww. ratyfikacją wejdą w życie w Nowej Zelandii z dniem 01.10.2018 roku.

Natomiast tak jak w przypadku państw, które wcześniej ratyfikowały Konwencję MLI przepisy dotyczące kwestii rozliczeniowych Polski względem Nowej Zelandii w przypadku dochodów polskich marynarzy z tytułu pracy na rzecz armatorów nowozelandzkich zaczną obowiązywać od 01.01.2019 roku.

Nowa Zelandia – proporcjonalne zaliczenie?

W przypadku Nowej Zelandii wprowadzono od 2019 roku zmianę metody unikania podwójnego opodatkowania z metody wyłączenia z progresją na mniej korzystną metodę proporcjonalnego zaliczenia. Wprowadzenie tej metody nastąpiło w oparciu o „milczące przyjęcie” Nowej Zelandii, gdyż Nowa Zelandii nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń do propozycji Polski w ww. zakresie.

W oparciu o treść normatywną art. 14 ust 3 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Nową Zelandią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 21.04.2005 r.: „wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, może być

opodatkowane w tym Państwie.” Dotychczas zgodnie z art. 21 ust. 2a ww. Umowy: „jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Umowy, podlegają opodatkowaniu w Nowej Zelandii, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu b), wyłączy taki dochód od opodatkowania; Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby zastosuje stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony” – zastosowanie ma do końca 2018 roku korzystna dla marynarzy metoda wyłączenia z progresją.

Z kolei kwestię eliminacji podwójnego opodatkowania, od 01.01.2019 roku, będzie regulowała Konwencja MLI – czyli zastosowanie znajdzie metoda odliczenia proporcjonalnego, która zdecydowanie zmieni sytuację podatkową polskich marynarzy uzyskujących przychody z tytułu pracy najemnej na statkach eksploatowanych przez nowozelandzkiego armatora.

Powstanie obowiązku podatkowego w Polsce 

Obowiązek podatkowy w Polsce powstaje w przypadku uzyskania dochodów z pracy na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem między innymi w Norwegii, Singapurze, Arabii Saudyjskiej, Katarze, Egipcie, Australii, Brazylii oraz innych państwach, gdzie zastosowanie znajduje metoda proporcjonalnego odliczenia –  od 01.01.2019 roku także w przypadku Nowej Zelandii. Fakt zastosowania metody proporcjonalnego odliczenia i jednocześnie brak umieszczenia danego państwa na liście rajów podatkowych uprawnia każdego marynarza do zastosowania tzw. ulgi abolicyjnej przewidzianej w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na powyższe Nowa Zelandia również będzie „dodana” do listy Państw objętych ulgą abolicyjną w Polsce.

Wykonywanie pracy w ww. modelu zatrudnienia wiązać się będzie z koniecznością comiesięcznego uiszczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz z koniecznością rozliczenia danego roku w zeznaniu rocznym. Jeżeli podatnik nie będzie chciał opłacać zaliczek z na poczet PIT, z uwagi na fakt zastosowania tzw. ulgi abolicyjnej, będzie miał możliwość złożenia wniosku o ograniczenie poboru zaliczek na podatek na podstawie art. 2 § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Wniosek o ograniczenie poboru zaliczek w przypadku Nowej Zelandii w 2019 roku

Od 01.01.2019 roku w przypadku pracy marynarza na rzecz przedsiębiorstwa z faktycznym zarządem w Nowej Zelandii jedną z najważniejszych kwestii dla marynarza, posiadającego polską rezydencję podatkową, będzie ustalenie terminu złożenia ww. wniosku o ograniczenie poboru zaliczek. Wniosek należy złożyć przed terminem płatności pierwszej zaliczki na podatek, a mianowicie:

1. albo do 20 kolejnego miesiąca po uzyskaniu przychodu (przelewu);

2. albo do 20 kolejnego miesiąca po powrocie do kraju.

Opcje pierwszą znajdzie zastosowanie, gdy w momencie wpływu pensji na rachunek bankowy marynarz będzie pozostawał w domu. Natomiast jeżeli w trakcie wypłaty pierwszej pensji marynarz będzie zamustrowany na statku termin płatności pierwszej zaliczki minie w terminie wskazanym w punkcie drugim. 

W zakresie dokumentów i uzasadnienia wniosku o ograniczenie poboru zaliczek na podatek w celu zabezpieczenia swojej sytuacji podatkowej rekomenduje się skorzystanie z pomocy profesjonalnego pełnomocnika posiadającego uprawnienia radcy prawnego lub doradcy podatkowego, gdyż w wielu przypadkach organy podatkowe w Polsce bezzasadnie utrudniają podatnikom uzyskanie pozytywnej decyzji w zakresie ograniczenia poboru zaliczek. 

Zeznanie podatkowe w Polsce za rok 2019 w przypadku dochodów z Nowej Zelandii 

Zeznanie podatkowe za rok 2019 w przypadku Nowej Zelandii, będzie trzeba złożyć do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek podatkowy (nowe regulacje dotyczące Nowej Zelandii) tj. do 30 kwietnia 2020 roku. Warto podkreślić, iż taki obowiązek powstaje również w sytuacji, gdy marynarz nie będzie uzyskiwał przychodów z innych źródeł tylko z Nowej Zelandii. 

Marynarze, zatrudnieni na statkach zarządzanych przez przedsiębiorstwa z faktycznym zarządem usytuowanym w Nowej Zelandii muszą pamiętać, o kilku kwestiach przy rozliczeniu rocznym za rok 2019:

1) Jeżeli marynarze uzyskają jedynie dochód związany z pracą dla ww. przedsiębiorstwa to kwota ulgi abolicyjnej przysługującej do odliczenia będzie równa kwocie wyliczonego podatku do zapłaty, co doprowadzi do „wyzerowania” zobowiązania podatkowego w Polsce.

2) Natomiast w sytuacji, w której marynarz oprócz ww. dochodów uzyska dochód z pracy na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Państwie gdzie zastosowanie znajduje metoda wyłączenia z progresją – dochód ten nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, ale będzie miał wpływ na wysokość stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodu z Nowej Zelandii co finalnie, po odliczeniu ulgi abolicyjnej, skutkuje zapłatą różnicy wyliczonego podatku w Polsce. 

Podsumowanie

Marynarze posiadający polską rezydencję podatkową, którzy wykonują pracę najemną na statkach eksploatowanych przez przedsiębiorstwa z faktycznym zarządem w Nowej Zelandii muszą przygotować się do niekorzystnej dla nich zmiany, od 01.01.2019 roku, metody unikania podwójnego opodatkowania tj. z metody wyłączenia z progresją na metodę proporcjonalnego zaliczenia. Jeżeli przepisy ustawy o PIT nie ulegną w międzyczasie zmianie ww. marynarzom będzie przysługiwało prawo do ulgi abolicyjnej. 

Z uwagi na powyższe, wszystkim marynarzom zatrudnionym w ww. modelu rekomendujemy w roku 2018 analizę sytuacji podatkowej lat 2012-2018 oraz skorzystanie z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w 2019 roku, gdy organy podatkowe zaczną weryfikować składane przez marynarzy dokumenty w kontekście postępowania w zakresie ograniczenia poboru zaliczek. Trudno określić jakie tendencje interpretacyjne pojawią się w tym zakresie w roku 2019.