W Londynie w dniach od 27 listopada do 6 grudnia br. odbyła się 30 sesja Zgromadzenia IMO. Uczestniczyło w niej 1400 osób, ze 165 Państw Członkowskich, jak również obserwatorzy z rządowych i pozarządowych organizacji oraz przedstawiciele Międzynarodowego Instytutu Prawa Morskiego (IMLI).
Co do zasady, Zgromadzenie spotyka się na sesji raz na dwa lata. Do jego kompetencji należy m.in. zatwierdzanie programu prac, głosowanie nad budżetem i określanie finansowych założeń Organizacji. Wybiera także 40-osobową Radę Organizacji.
Podczas tegorocznego spotkania, Zgromadzenie przyjęło plan strategiczny na lata 2018-2023, w tym zredagowane oświadczenie informujące o misji i wizji Organizacji, jak również siedem nowo zidentyfikowanych strategicznych kierunków, które włączają IMO w politykę wspierania wdrażania Celów Zrównoważonego Rozwoju opracowanych przez ONZ oraz Agendy 2030 na rzecz Zrównoważonego Rozwoju.
Zgromadzenie przyjęło w sumie 21 rezolucji, w tym 3 poświęcone wspieraniu wdrażania Celów Zrównoważonego Rozwoju, poprzez współpracę techniczną.
Zatwierdziło również decyzję Rady IMO o stanowczym potępieniu niedawnego wystrzelenia rakiet przez Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną, które stanowiło wyraźne i poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi w handlu międzynarodowym.
Zanieczyszczenie morza odpadami z plastiku
Zgromadzenie uznało, że problem ten powinien zostać poddany dalszemu rozważeniu, zgodnie z przyjętymi celami zrównoważonego rozwoju, które mają za zadanie chronić morze i ograniczać poziom jego zanieczyszczenia, ze szczególnym uwzględnieniem zanieczyszczeń pochodzących z działalności lądowej.
Zgromadzenie zachęca państwa członkowie, Strony Załącznika V do Konwencji MARPOL oraz organizacje międzynarodowe, do przedłożenia konkretnych propozycji na kolejne sesje Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego oraz spotkania stron Konwencji Londyńskiej i Protokołu do Konwencji Londyńskiej, które odbędą się w 2018 r.
Kodeks Polarny
Kodeks polarny, który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2017 r. zawiera dodatkowe wymogi dotyczące bezpiecznej eksploatacji statku na wodach polarnych i ochrony środowiska polarnego.
Zgromadzenie IMO z zadowoleniem przyjęło informację, iż w ramach prac 99 sesji Komitetu Bezpieczeństwa Morskiego IMO (MSC), zaplanowanej na maj 2018 r., poruszona zostanie kwestia rozszerzenia zakresu obowiązywania Kodeksu Polarnego o statki do tej pory nieobjęte jego wymaganiami (np. statki rybackie, mniejsze statki nieobjęte Konwencją SOLAS).
Szersze stosowanie numeru IMO
Zgromadzenie zgodziło się rozszerzyć, na zasadzie dobrowolności, System numerów identyfikacyjnych IMO dla statków, na większą liczbę jednostek. Zakłada się, że łatwiejsza identyfikacja statków zwiększy ich bezpieczeństwo i wzmocni efektywność zapobiegania zanieczyszczeniom.
Identyfikacja i śledzenie statków rybackich operujących na morzu, a także możliwość ustalenia ich własności, jest ważną częścią trwających prac nad zwalczaniem nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów. IMO ściśle współpracuje z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Międzynarodową Organizacją Pracy (MOP), jak również z innymi zainteresowanymi stronami, w celu zwalczania tego typu połowów.
IMO zachęca także państwa do ratyfikowania Porozumienia z Kapsztadu w sprawie bezpieczeństwa statków rybackich, tak aby ten ważny traktat mógł wejść w życie.
Procedury dla Port State Control
Zgromadzenie przyjęło zmienione procedury dla PSC. Rezolucja zawiera kompleksowe zestawienie wytycznych odnoszących się do kontroli państwa portu i aktualizuje poprzednie procedury dla PSC przyjęte w 2011 r. (rezolucja A.1052 (27)). Zmiany dotyczą w szczególności wytycznych odnoszących się do Kodeksu ISM, kwestii certyfikacji marynarzy, godzin odpoczynku i obsady oraz procedur dotyczących dobrowolnego, wcześniejszego wdrażania poprawek do Konwencji SOLAS i powiązanych instrumentów obowiązkowych.
Ratyfikacja Protokołu HNS z 2010 r.
Zgromadzenie przyjęło rezolucję wzywającą państwa do rozważenia ratyfikacji tego kluczowego traktatu, który zapewni globalny system odpowiedzialności i odszkodowań w przypadku wystąpienia incydentu związanego z międzynarodowym lub krajowym przewozem drogą morską substancji niebezpiecznych i szkodliwych, takich jak chemikalia, LPG i LNG.
Rezolucja wzywa państwa do rozważenia ratyfikacji lub przystąpienia do Protokołu 2010 do Konwencji HNS oraz do jego terminowego wdrożenia. Wzywa również wszystkie państwa do wspólnej pracy nad wdrożeniem i wejściem w życie tego aktu prawnego, poprzez wymianę najlepszych praktyk i rozwiązywanie praktycznych trudności związanych z tworzeniem nowego systemu.
Delegowanie wydawania świadectwa ubezpieczenia
Zgromadzenie przyjęło rezolucję zezwalającą na przekazywanie uprawnień do wydawania świadectw ubezpieczeniowych zgodnie z Międzynarodową konwencją o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1992 r. oraz Konwencją HNS z 2010 r.
W przeciwieństwie do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniami olejem bunkrowym (CLC) z 2001 r., Konwencji ateńskiej z 2002 r. oraz Konwencji z Nairobi z 2007 r., Konwencja CLC 1992 oraz Konwencja HNS 2010 r. nie określają wyraźnych ram dla przekazywania uprawnień do wydawania świadectw ubezpieczeniowych.
Rezolucja potwierdza, że Państwo-Strona Konwencji CLC 1992 r. lub Konwencji HNS 2010, może upoważnić uznaną przez siebie instytucję lub organizację do wydawania świadectw ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego wymaganego przez te konwencje.
Przypomina również Państwom-Stronom, że przekazanie uprawnień do wydawania świadectw ubezpieczenia lub innych zabezpieczeń finansowych, wymaganych na mocy Konwencji CLC 1992 oraz Konwencji HNS 2010, nie wpłynie na ewentualną odpowiedzialność, jaką państwo delegujące może ponosić w związku z tymi świadectwami.
rel (PRS SA)
źródło: www.imo.org
USD
EUR
CHF
GBP